در چند سال اخیر پروتئین‎هایی مشابه با گیرنده‎های معمول کموکاینی شناسایی شده اند که با به دام انداختن کموکاین‎ها و به عنوان گیرنده‎های decoy، باعث تنظیم شبکه‎ی کموکاینی می‎شوند. این گروه از پروتئین‎ها به واسطه‎ی به درون کشاندن و تخریب کموکاین، انتقال و یا ارائه‎ی آن به گیرنده‎های معمول، فعالیت گیرنده‎های کموکاینی را تحت تأثیر قرار می‎دهند. با وجود این قابلیت‎ها و همچنین عدم توانایی در ایجاد مسیرهای پیام رسان درون سلولی توسط این پروتئین‎ها، این گروه گیرنده‎های کموکاینی غیرمعمول یا خاموش نامیده می‎شوند. با وجود شناسایی گیرنده‎های کموکاینی خاموش، عملکردهای دقیق اعضای این گروه در حال بررسی است. گیرنده‎ی کموکاینی ccrl1 (ackr4) یکی از این نوع گیرنده‎هاست که قابلیت اتصال به کموکاین‎های ccl19,ccl21 و ccl25 را داراست و با درون‎سازی و تخریب این کموکاین‎ها می‎تواند باعث تنظیم میزان این کموکاین‎ها در محیط شود. به علاوه با توجه به نقشی که این کموکاین‎ها در رشد و متاستاز سلول‎های سرطانی دارند، ccrl1 می‎تواند با کاهش این کموکاین‎ها به عنوان عاملی درمانی در نظر گرفته شود. همچنین ccrl1 با ایجاد هترودایمر با برخی از گیرنده‎های کموکاینی معمول، باعث ممانعت از برقراری مسیرهای پیام‎رسان درون سلولی و مهاجرت سلول‎ها می‎شود. برای شناسایی بیشتر این پروتئین و فهم عملکردهای دقیق آن، اولین مرحله به دست آوردن سلول‎هایی است که قادر به بیان این پروتئین باشند. به این منظوردر این پژوهش ابتدا قطعه‎ی کد کننده‎ی این پروتئین با استفاده از آنزیم‎های محدودالاثر hindiii و xbai و آنزیم dna لیگاز t4در ناقل بیانی حاوی برچسب مولکولی flag وارد شد. پس از ترانسفکشن سلول‎های کلیه‎ی جنینی انسان از نوع hek293t با روش لیپوفکشن، بیان ccrl1 در سطح mrna با استفاده از rt-pcr تأیید شد. در سطح پروتئین نیز با روش‎های مختلف دات بلات، وسترن بلات و فلوسیتومتری با کمک آنتی‎بادی اولیه‎ی anti-flag و آنتی‎بادی‎های ثانویه‎ی مناسب، بیان ccrl1 مشاهده گردید. نتایج این پژوهش نشان می‎دهد این سلول‎ها قادر به بیان ccrl1 بوده و در مراحل بعدی تحقیقات می‎توان از این سیستم استفاده کرد.