در بسیاری از فیلم های هالیوودی، مخاطب با قهرمان هایی مواجه می شود که با معضلاتی به ظاهر حل ناشدنی روبه رو هستند، اما قهرمان های هالیوودی در چنین شرایطی درمانده نمی شوند، بلکه با بهره گیری از نیروی اراده و چاره اندیشی های خلاقانه، سعی می کنند بر مشکلات فائق آید و خواسته خود را محقق کنند. اما در مقابل، شخصیت های اصلی فیلم های ایرانی ـ در شرایطی مشابه ـ توفیق چندانی در چیره شدن بر معضلات ندارند. فیلم های سینمایی یکی از محصولات مهم فرهنگی جهان معاصر است که مضامین داستان ها یا و ویژگی های شخصیت های آن، برآمده از اختصاصات فرهنگی جامعه است. اگر در هر کدام از دو سینمای امریکا و ایران، شخصیت اصلی با نشانه ها و ویژگی های متمایزی بازنمایی می شود، این موضوع می تواند، ریشه در باورهای اساطیری، کهن الگوها و آرای فلسفیِ متفاوت هر کدام از این دو کشور داشته باشد. اساطیر و باورهای فلسفی متفاوتی که در یک فرهنگ، بیشتر بر قدرتِ فاعلیت انسان تاکید می کنند و او را موجودی می دانند بالقوه توان انجام هر کاری را دارد، و در فرهنگِ دیگر، تصویری از انسان ترسیم می کنند که برای تحقق خواسته هایش ـ فراتر از اراده شخصی ـ به یاری عوامل فرامادی هم محتاج است.