نمایش¬نامه متن نگارش¬یافته ادبی- نمایشی است که برای اجرا روی صحنه تئاتر یا خواندن نوشته می¬شود و یک اثر ادبی تلقی می شود که زیر¬بنای هنر تئاتر است و این شخصِ نویسنده است که می¬تواند بر افکار هنرمندان و نوع نگرش آن¬ها بر این هنر، تأثیر¬گذار باشد و کارگردان هر¬چند قدرت و مهارتش از نویسنده بیشتر باشد، تنها یک مجری است که اندیشه¬های نوییسنده را پدیدار می¬کند. دکتر صالح الفهدی یکی از نمایش¬نامه¬نویسان به¬نامِ عمانی است که آثار زیادی در زمینه نمایش¬نامه و نمایش¬نامه کودکان دارد و با توجه به مهارت او در فن نمایش¬نامه¬نویسی و زبان فصیحی که در نگارش نمایش¬نامه¬هایش به کار گرفته و نیز مضمون کتاب و اهمیت ترجمه این نوع ادبی، کتاب او با عنوان «المیزان؛ الکنز المفقود: مسرحیّتان للأطفال» را برای ترجمه به فارسی انتخاب نمودم. این کتاب که یکی از تألیفات نمایش¬نامه¬ای اوست یک مقدمه و دو نمایش¬نامه دارد و برای کودکان به نگارش در¬آمده است. نمایش¬نامه «المیزان»: (ترازو)، در دو فصل تنظیم شده که هر فصل چهار پرده دارد و نمایش¬نامه «الکنز المفقود»: (گنج گم¬شده)، هشت پرده دارد. محتوای نمایش¬نامه¬ها این است که حرص و طمع، انسان را از دیگران و مشارکت با آن¬ها باز می¬دارد و به سوی بدی می¬کشاند. هدف هر دو نمایش¬نامه ایجاد همبستگی میان افراد جامعه است. مؤلف با توجه به ساختار و ترکیب شخصیت¬ها، از زبانی فصیح، روان و ساده بهره گرفته که از لحاظ سطح و عمق آن از یک شخصیت به دیگری متفاوت است. او در نمایش¬نامه اول به ساختار نمایش¬نامه درون نمایش¬نامه پرداخته و در آن از سایه ¬بازی استفاده نموده است، مانند داستان کوتاه علیاء برای پسرش. در متن نمایش¬نامه¬ها از سرود¬هایی بهره گرفته که دسته¬جمعی یا به¬وسیله یک نفر خوانده می¬شود و در راستای هدف اصلی نمایش¬نامه؛ یعنی اتحاد و همبستگی است.