نام پژوهشگر: ژینوس عسکرناه

بررسی اثر ضدمیکروبی گیاه otostegia persica بر روی نمونه های بالینی گونه های استافیلوکوک جدا شده از بیماران بستری در بیمارستان سینا
پایان نامه دانشگاه آزاد اسلامی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم دارویی - دانشکده پزشکی 1392
  فاطمه نایب زاده   ژینوس عسکرناه

از آن جایی که بروز مقاومت دارویی در بین باکتری های مختلف نسبت به داروهای شیمیایی در حال افزایش است محققین همواره به دنبال یافتن داروهائی جدید با منشا طبیعی و عوارض کمتر بوده اند . در این تحقیق بر آن شدیم تا اثر ضد میکروبی عصاره تام متانولی گیاه otostegia persica را علیه گونه های استافیلوکوک جدا شده از نمونه های بالینی بیماران بستری در بیمارستان سینا تهران بررسی کنیم. گیاه otostegia persica در خرداد سال 1391 از استان سیستان و بلوچستان ( زاهدان ) جمع آوری شد و بعد از شستشو و خشک شدن پودر گردید. عصاره تام به کمک متانول و روش پرکولاسیون تهیه و تغلیظ شد. بطور همزمان نمونه برداری از بیماران مراجعه کننده به بیمارستان سینا انجام و 100گونه مختلف استافیلوکوک بر اساس استانداردهای باکتری شناسی جدا و شناسائی گردید. در ادامه اثر ضد باکتریایی عصاره تام متانولی و حداقل غلظت مهاری (mic) آن در کنار آموکسی سیلین بعنوان کنترل با روش میکرودایلوشن و حفر چاهک برای باکتریهای استاندارد استافیلوکوک اورئوس ptcc1112و اساتافیلوکوک اپیدرمیدیس ptcc1114 وسویه های بالینی استافیلوکوک تعیین شد. در بررسی هایی که روی 100 نمونه از گونه های مختلف استافیلوکوک انجام گرفت70 % مربوط به استافیلوکوک اورئوس ، 15 % مربوط به استافیلوکوک اپیدرمیدیس و 15 % مربوط به سایرگونه ها (مثل ساپریفیتیکوس و غیره ) بود. همچنین فراوانی نمونه های بررسی شده شامل 49 % کشت خون ،30 % ترشحات ، 13 % از زخم و 8% از لوله تراشه جدا شدند . بعلاوه 60% نمونه ها مربوط به بخش عفونی و 40 % مربوط به بخش icu بودند . در روش دیسک دیفیوژن ، mic عصاره گیاه 50 میلی گرم بر میلی لیتر در مقایسه با mic پودر آموکسی سیلین 100 میلی گرم بر میلی لیتر تعیین شد . با توجه به نتایج بدست آمده ، عصاره متانولی گیاه otostegia persica با غلظتی نصف و با قدرتی دو برابر نسبت به آموکسی سیلین مانع رشد باکتریها شده است . از طرف دیگر در برخی گونه های استافیلوکوک بررسی شده نسبت به آموکسی سیلین مقاومت دیده شد در حالیکه که عصاره متانولی بررسی شده بر علیه بیشتر از نصف گونه ها ی استافیلوکوک مهار رشدی ایجاد کرده است.با توجه به نتایج رضایت بخش بدست آمده انجام سایر تست های تکمیلی مثل بررسی خواص سایتوتوکسیک پیشنهاد میگردد