همانطور که می دانیم سالمندان یکی از محرومترین اقشار جامعه می باشند که کمتر به آنها توجه شده است و با توجه اینکه پیشرفت علم موجب شده که جمعیت جامعه از جوان به سالمند در حال تغییر است ، تحقیق و بررسی بیشتری را به سالمندان و روحیات و وضعیت جسمی آنها را می طلبد . از مهمترین فعالیتهایی که موجب بهبود وضعیت روحی سالمندان می شود ، تفریح و تفرج در فضای باز می باشد ، این امر ضرورت ایجاد تفرجگاهی با توجه به روحیه و وضعیت جسمی سالمندان را مشخص می کند. با توجه به اینکه نظیر این موضوع طراحی نشده بود، ناگزیر برای جمع آوری اطلاعات دو موضوع تفرجگاه و خانه ی سالمندان را مورد مطالعه قرار دادم ، در نمونه ی خانه ی سالمندان ، اکثرا این بناها ابتدا با هدف خانه ی سالمندان ساخته شده نبودند و اغلب به خانه ی سالمندان تغییر کاربری داده شده اند ،بنابراین ضعف های زیادی در طراحی این نمونه ها وجود دارد که در این طرح حداکثر سعی به عمل آمده تا ضعف های موارد مورد مطالعه جبران شود و نقاط قوت آن تقویت شود ، بنابراین با توجه به هدف این طرح که شاداب سازی و بهبود وضعیت جسمی و روحی سالمندان می باشد و مطالعاتی که در این زمینه صورت گرفت به یک سری فضاها رسیدم که مجموعه را در یک باغ طراحی کردم . همچنین در طراحی این مجموعه باغ ایرانی به عنوان منبع الهام بخش استفاذه شده است و بسیاری از ویژگیهای باغ ایرانی( مانند استفاده از عناصر، هندسه ، ویژگیهای کالبدی و مفاهیم به کار فته در باغ ایرانی) در طراحی این تفریح گاه ها استفاده شده و از این طریق روح گذشته را زنده شده و آرامش روحی را به ارمغان آورده است.

هندسه ابزاری مناسب جهت نظم بخشیدن به معماری و برقراری روابط آگاهانه میان اجزای بنا با یکدیگر است، تا در عین مرکب بودن، یکپارچگی فضا را به عنوان یک ترکیب خلاق و هدفمند میسر سازد. اشراف معمار به علم هندسه و استفاده خلاقانه از آن، تبدیل مفهوم به فضا و فرم را در فرآیند طراحی تسهیل می کند. حاصل چنین فرآیندی، نوعی معماری است که به دور از برداشت های سلیقه ای، به لحاظ نظم و تناسبات قابل درک است. طراحی معماری در غالب هندسه نمود پیدا می کند. عالی ترین نوع استفاده از هندسه را در معماری ایرانی دوره اسلامی می توان مشاهده کرد. معمار مسلمان ایرانی، با استفاده به جا و نوآورانه از این ابزار، زیبایی و سودمندی بنا را تضمین کرده است و به شکلی بدیع، مفهوم کثرت در عین وحدت را که همانا ریشه در چکیده تعالیم اسلام، یعنی اعتقاد به توحید دارد را، تجسم بخشیده و نتیجه آن، هم نوایی اجزا، تناسب، نظم و هماهنگی کل بناست. مطالب موجود در این پایان نامه، در چهار باب دسته بندی می شوند : در باب اول (با عنوان موضوع طراحی) سعی بر بازخوانی مفاهیم هندسه در معماری اسلامی ایران شده است. بدین صورت که در فصل اول، نگاهی به معنا و مفهوم لغوی و کالبدی هندسه شده و پس از آن از رابطه کمیاتی چون عدد، شکل و تناسب با هندسه سخن رفته است و در انتها دیدگاه قرآن و برخی فلاسفه بررسی شده است. در فصل دوم، از تاریخچه هندسه در تمدن های کهن، بخصوص در ایران، سخن گفته شده است. فصل سوم به کاربرد هندسه در معماری اختصاص یافته است. در فصل چهارم، از هندسه معماری اسلامی و وجوه مختلف آن صحبت به میان آمده است و در نهایت امر، در فصل پنجم، مصادیقی مرتبط با موضوع طراحی بررسی شده اند تا خروجی این پژوهش، دستیابی به مشخصه ها و اصول هندسه در معماری اسلامی- ایرانی باشد که در باب طراحی لحاظ می گردند. در باب دوم، بستر طراحی مورد بررسی قرار گرفته است که در آن به جغرافیای اجتماعی، طبیعی، مذهبی و کالبدی شهر قم اشاره شده است و در نهایت خروجی این باب، راه کارهای اقلیمی (مانند نقاب سایه و ...) و بهره گیری از مولفه های اجتماعی، تاریخی، مذهبی و کالبدی (تحلیل سایت) می باشد که در امر طراحی به کمک خواهند آمد. باب سوم (با عنوان چارچوب طراحی) به روند طراحی، تعریف پروژه، مبانی نظری طراحی، استانداردها و ضوابط و برنامه فیزیکی می پردازد که در نهایت طرح راهبردی را به دست می دهد. در نهایت در باب چهارم (با عنوان طراحی) به اسکیس های دستی و مدارک (از جمله پلان، مقطع، نما و سه بعدی ها) توجه شده است.

فرایند ارزیابی وانتخاب پروژه برگزیده معماری، نیز می تواند به کمک مشارکت مردمی انجام پذیرد. این امر می تواند تاثیر بسزایی در پرکردن خلاء میان مردم و معماری داشته باشد. مردمی که خود در پروسه انتخاب طرح برگزیده معماری نقش داشته اند نسبت به آن فضا حس تعلق بیشتری خواهند داشت و به تبع آن در نگهداری و حفاظت از آن خود را مسئول می دانند. در این صورت شهر را از آن خود دانسته که این جریان به هویت بخشی فضا کمک شایانی خواهد نمود. تجارب موفق کشورمان در گذشته در زمینه معماری روستایی و بومی و همچنین تجربیات کشورهای پیشرفته که هم اکنون ازاین روش بهره می برند نشان می دهد .در این پژوهش سعی گردیده تا به آسیب شناسی بر عدم مشارکت مردم در شهرها پرداخته و در نهایت راهکارهایی در جهت نیل به اهداف اجتماعی در شهر ارائه گردیده است. بنابراین فضاهای آموزش دهنده شهری در این رساله پیشنهاد شده تا بتوان با استفاده کلاسهای آموزشی هنری فرهنگی به این نیازها ، با مشارکت شهروندی پاسخ داد. امید است به کار بستن این راهکارها به شکل گیری پیوند دوباره ای میان مردم و شهر بیانجامد و راه موثری برای برون رفت تدریجی از وضع نابسامان موجود باشد.

چکیده ندارد.