از آنجایی که صادرات یکی از عوامل اصلی رشد اقتصادی است، هدف این رساله آزمون اثر نوسان نرخ ارز بر صادرات ایران می باشد. با توجه به نقش مهم آلمان و امارات متحده عربی به عنوان دو شریک تجاری ایران، این مطالعه بر صادرات سالانه ایران به این دو کشور، در دوره زمانی 1359-1388 تمرکز می نماید. فروپاشی سیستم نرخ ارز برتون وودز منجر به نوسانات قابل توجهی در نرخ ارز گردید. در مدل های تئوریکی اولیه، فرض این است که ارتباط منفی میان نوسان نرخ ارز و تجارت بین الملل وجود دارد. در این مدل ها، نوسان بالاتر نرخ ارز منجر به نااطمینانی شده و سبب می گردد که تجار ریسک گریز فعالیت های خود را کاهش دهند. از سوی دیگر، مباحث تئوریکی اخیر اشاره می نمایند که ریسک ارز برای تجارت سودمند است. بنابراین، ارتباط میان نوسان نرخ ارز و گردش تجاری به صورت تئوریکی نامشخص و مبهم است. متغیرهای مورد استفاده در این مطالعه، لگاریتم صادرات، لگاریتم درآمد کشور وارد کننده، قیمت های نسبی که به عنوان شاخص رقابت پذیری خارجی مورد استفاده قرار گرفته و به عنوان لگاریتم نرخ ارز حقیقی اندازه گیری شده است، و نوسان نرخ ارز می باشد. نوسان نرخ ارز به وسیله مدل گارچ همگرا محاسبه شده است. برای بررسی رابطه بلند مدت میان متغیرها از تکنیک جوهانسون - جوسیلیوس استفاده شده است. همچنین، به منظور پیوند دادن رفتار کوتاه مدت متغیرها به مقادیر تعادلی بلند مدت آنها از مدل تصحیح خطای برداری استفاده شده است. برطبق نتایج حاصل، نوسان نرخ ارز بر صادرات ایران به آلمان و امارات متحده عربی منفی بوده است. همچنین اثر لگاریتم تولید ناخالص کشور وارد کننده و لگاریتم نرخ ارز حقیقی بر صادرات به هر دو کشور مثبت بوده است.