هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه بین سبک رهبری عمل گرا و تحول گرای مدیران با انگیزش و رضایت شغلی کارشناسان ادارات تربیت بدنی استان کرمانشاه بود. روش تحقیق توصیفی و از نوع مطالعات پیمایشی بود. جامعه آماری کلیه کارشناسان ادارات تربیت بدنی استان کرمانشاه به تعداد 49 نفر بودند که نمونه برابر با جامعه بود. نمونه ها به پرسشنامه های استاندارد رهبری چند عاملی mlq، پرسشنامه استاندارد رضایت شغلی (مینی سوتا) و پرسشنامه استاندار انگیزش شغلwpi پاسخ دادند. پایایی این پرسشنامه ها در تحقیقات مختلف تایید و در این تحقیق نیز پایایی برای پرسشنامه سبک رهبری84/0 برای رضایت شغلی 92/0 و برای پرسشنامه انگیزش شغلی 89% ، درونی (78/0)و بیرونی(81/0) گزارش شد یافته ها: تجزیه و تحلیل یافته ها حاکی ازآن است که بین سبک های رهبری (تحول گرا، عمل گرا) با رضایت شغلی رابطه معنا داری وجود دارد (01/0 < p ، 000/0 r = ). و همچنین بین سبک رهبری تحول گرا با انگیزش شغلی بیرونی رابطه معناداری وجود دارد (01/0 < p ، 02/0 r = ). ، اما بین سبک رهبری عمل گرا با انگیزش شغلی درونی رابطه معناداری وجود نداشت. رضایت و انگیزش شغلی از طریق سبک های رهبری قابل پیش بینی می باشند. در ادامه نتایج تحلیل چند متغیره نشان داد که بین زنان و مردان از لحاظ انگیزش شغلی تفاوت معناداری وجود دارد اما از لحاظ رضایت شغلی تفاوت معناداری وجود نداشت. نتیجه گیری: این تحقیقات نشان می دهد که توجه به امر رهبری در سازمان می توان تاثیر زیاد در موفقیت سازمان داشته باشد و از طرفی تحلیل یافته های تحقیق بیان کننده آن است که انگیزش و رضایت شغلی می تواند تاثیر زیاد در عملکرد کاری کارشناسان داشته باشد .