هدف : بررسی میزان بکارگیری عناصر زیبایی شناختی معماری در ساخت اماکن ورزشی شهرتهران بود. روش شناسی تحقیق:از نوع تحقیقات توصیفی پیمایشی و جمع آوری اطلاعات به صورت میدانی بود. جامعه آماری مدیران اماکن ورزشی، طراحان و مشاوران سازمان توسعه و تجهیز اماکن ورزشی بوده که از بین آنها 166 نفر انتخاب گردیدند. روش نمونه گیری برای مدیران به صورت خوشه ای تصادفی و برای طراحان ومشاوران سازمان توسعه وتجهیزاماکن بصورت تمام شمار بوده است. ابزار تحقیق بر گرفته از پرسش نامه تغییر یافته سلیمانی(1389) بوده که توزیع و جمع آوری آن در میان نمونه تحقیق به صورت حضوری انجام شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری توصیفی وآمار استنباطی (ks و آزمون هایt تک نمونه ای و آزمون فریدمن) استفاده شده است. یافته های تحقیق:یافته های مربوط به عناصر زیبایی شناختی به طور کلی نشان داد به ترتیب هارمونی با میانگین17 .5 ، رنگ با میانگین28 .4، فضا با میانگین13 .4، نور با میانگین77 .3 ، محیط با میانگین 2.57 ، فرم با میانگین2.08 قرار دارند. بحث و نتیجه گیری: به نظر می رسد در طراحی و ساخت فضاهای ورزشی به عناصر زیبایی شناسی معماری چندان توجه نشده است، اگر چه طراحی و ساخت اینگونه فضاها در مرحله اول پاسخگو به عملکرد است اما این ایده های معماران است که سبب تمایز این بناها می شود و گاه آن را به صورت یک شاخص شهری در می آورد. بنابراین توجه به طراحی و اصول زیبایی شناسی از مسائل مهم در ساخت اماکن ورزشی به شمار می آیند و با توجه به روند رو به رشد ساخت و ساز در بخش اماکن و فضاهای ورزشی، کم توجهی به این موضوع سبب ایجاد بحران هایی در بخش عمرانی ورزش کشور خواهد شد. واژه های کلیدی:زیبایی شناسی ، اماکن و فضاهای ورزشی، معماری