با توجه به بحران آب، بهره برداری از فاضلاب یک روش مؤثر در برطرف کردن نیاز آبی گیاهان و همچنین کاهش آلودگی محیط زیست می باشد. به منظور آگاهی از تأثیر فاضلاب تصفیه شده و مغناطیسی بر برخی خواص خاک، تحقیقی در قالب بلوک های کامل تصادفی با سه تیمارِ آبیاری با «فاضلاب خروجی از حوضچة تصفیه»، «پساب مغناطیسی» و «آب معمولی» در چهار تکرار اجرا شد. نمونه برداری از خاک در دو لایة سطحی و زیرسطحی خاک و در دو بخش ابتدائی و انتهائی هر جویچه برداشت گردید. نتایج نشان داد در میزان شوری خاک در اثر اجرای تیمارهای کیفیت آب، تفاوت معنی داری از لحاظ آماری قابل تشخیص نمی باشد، لیکن تغییرات قابل اعتنائی در افزایش شوری ناشی از کاربرد پساب مغناطیس در لایة زیرسطحی خاک مشاهده شد. این افزایش احتمالاً بدلیل افزایش قابلیت حمل املاح آب مغناطیس و تجمع آنها در عمق خاک بوده است. درجة اسیدی-بازی خاک نیز متأثّر از پساب و دارای تغییر کاهشی بوده ولیکن مغناطیس نمودن پساب در این زمینه تأثیری نداشت. بررسی مقادیر وزن مخصوص ظاهری خاک در تیمارهای مختلف کیفیت آب نشان داد این مشخّصة خاک عمدتاً در ابتدای جویچه دارای روند افزایشی است. این نتایج در مشخّصة ظرفیت نگهداری رطوبت خاک نیز بصورت مشابه اما با نوسانات شدیدتر مشاهده شد، بگونه ای که نمی توان قاعدة مشخصی برای تحلیل آنها ارائه نمود. در عین حال، تأثیرات تیمارهای پساب نیز عمدتاً جهت افزایشی داشت که می توان آن را به افزایش مواد آلی خاک نسبت داد. بنظر می رسد نوسانات زیاد بین بلوک های مختلف طرح، سنگریزه ای بودن خاک و حسّاسیت این دو مشخّصه، از علل اصلی این نتایج باشد. تحلیل آماری بر روی تغییرات نسبی ضریب زبری در طرح نیز تفاوت معنی داری را مشخص ننمود. در عین حال، یک روند کاهشی در طول فصل آبیاری در ضریب زبری مشاهده شد که با توجه به هموارترشدن مسیر جریان و همچنین تأثیر موارد آلی پساب بر بستر قابل انتظار بود. تأثیر تشدیدی یا تضعیفی این تغییرات توسط مغناطیس هم بدست نیامد.