هدف از این تحقیق مقایسه پیشرفت تحصیلی و بسندگی زبانی دانش آموزان ایرانی در مدارس یک زبانه و دوزبانه به منظور بررسی تاثیر برنامه های غوطه ورسازی زبانی نسبی(partial efl immersion program) است. به این منظور،از میان مدارس راهنمایی موجود در شیراز، سه مدرسه،دو مدرسه یک زبانه به طور تصادفی و یک مدرسه دوزبانه به دلیل در دسترس بودن، انتخاب شد. هفتاد دانش آموز دختر در این تحقیق شرکت کردند. برای جمع آوری داده های مورد نیاز، دو آزمون بر اساس کتاب های زبان، ریاضی، علوم تجربی و جغرافیای دوره راهنمایی طراحی شد و این آزمون ها به دانش آموزان داده شد. از تحلیل آماری t-test برای تجزیه و تحلیل داده ها و مشخص کردن تفاوت بین پیشرفت تحصیلی و بسندگی زبانی این دو گروه از دانش آموزان استفاده شد. نتایج نشان داد که از نظر آماری تفاوت معناداری در بسندگی زبانی بین دانش آموزان در مدارس یک و دوزبانه وجود دارد، به این معنی که دانش آموزان مدرسه دوزبانه عملکرد بهتری نسبت به دانش آموزان مدارس یک زبانه داشتند. اما، از نظر آماری تفاوت معناداری در پیشرفت تحصیلی این دانش آموزان یافت نشد، به این معنی که دانش آموزان مدرسه دوزبانه عملکردی مشابه دانش آموزان مدارس یک زبانه دارند. این تحقیق نشان داد که ممکن است برنامه های غوطه ورسازی زبانی نسبی (partial efl immersion programs) در ایران، حداقل در پیشرفت بسندگی زبانی دانش آموزان، تاثیرگذار باشد و میتواند نیازمند توجه بیشتری از سوی نظام آموزشی کشور باشد.