غمنامه رستم و سهراب از داستان¬های مشهور شاهنامه است. پایان¬نامه حاضر به¬ بررسی شرح و توضیح داستان رستم و سهراب در سه اثر مربوط به حوزه شاهنامه¬پژوهی پرداخته است. این داستان از منظر نامه باستان از¬کزازی ، یادداشت¬های شاهنامه از جلال خالقی¬¬مطلق و فرهنگ شاهنامه از علی رواقی بررسی شده است. این جستجو نشان می¬دهد اثر خالقی نسبت به بقیه قدرت استنادی بیشتری دارد و شاخصه¬های یک اثر علمی را دارد. شباهت در حوزه معنا در هر سه اثر زیاد است اما علت بخشی از اختلاف معانی بیت¬ها مربوط به ضبط آنهاست که از نسخه¬های متفاوتی بهره برده¬اند . نامه باستان نسبت به دو اثر دیگر حاصل اجتهاد نویسنده است . هم چنین فرهنگ شاهنامه به لحاظ استشهاد و کوشش در نمایش تنوع معنایی واژگان و ترکیب¬های شاهنامه توفیق بیشتری دارد اما در مواردی از حوزه کار یک فرهنگ لغت خارج شده است . نتیجه کلی این نوشته نشان می¬دهد که تلفیقی از این سه اثر در درک بهتر و عمیق¬تر شاهنامه راهگشا خواهد بود.