براساس ماده شش قانون کار، امکان اشتغال باید برای زنان فراهم گردد تا با انتخاب آزادانه شغل، براساس شئونات خانوادگی، بتوانند از حقوق قانونی خود استفاده کنند. یافته های تحقیقاتی در مورد فواید اشتغال زنان برای خود و خانواده آنها نشان می دهد که ارتقای سطح بهداشت خانواده، بهره وری بیشتر از منابع مادی و معنوی خانواده، افزایش توان مدیریتی زن در خانواده، افزایش روحیه اعتماد به نفس زن در جامعه، پر شدن اوقات فراغت و جلوگیری از آسیب پذیری اجتماعی، تأمین اجتماعی زنان در مواقع بروز بحران های مختلف، شکوفایی استعدادهای انسانی زن، احساس تعهد و مسئولیت بیشتر نسبت به خانواده و ارتقای سطح خودباوری در زنان به همراه سازندگی بیشتر، از جمله آثار مثبت اشتغال زنان در جامعه است. توجه به این نکته که توسعه امکانات شغلی زمینه ساز افزایش مشارکت اجتماعی و سیاسی می شود، لزوم برنامه ریزی مناسب برای اشتغال زنان را تأکید می نماید. از آنجاییکه حضور زن در رسانه های تصویری بیشتر از گذشته افزایش یافته و همچنین با توجّه به نظر غالب اندیشمندان که بر این باورند که نقش عمومی رسانه ها در همه کشورها نادیده گرفتن قدرت و توانایی زن، تثبیت ضعف او در میدان های مختلف زندگی و معرفی وی به عنوان موجودی است که با بهره-گیری از ظاهر خود در رسانه ها حضور دارد، من را بر آن داشت تا در این پایان نامه در مورد تأثیر حضور زن در رسانه، نحوه حضور و چگونگی برخورد وی با افراد نامحرم، درستی یا نادرستی روابط متقابل زن و مرد در رسانه به تحقیق و بحث پرداخته و در نهایت به بررسی این مطلب که روابط میان فردی زن و مرد در مجموعه های تلویزیونی ایرانی تا چه حد مجاز می باشد، بپردازم.