قابلیت های بازاریابی فرایند یکپارچه ای است که در آن سازمانها منابع محسوس و نامحسوس را برای درک پیچیدگی های نیازهای خاص مشتریان ، دستیابی به یک تمایز نسبی محصولات برای برتری رقابتی و درنهایت دستیابی به یک کیفیت برند مناسب به کار می برند، از این رو بعنوان یک منبع مهم برای افزایش مزیت های رقابتی سازمان به حساب می آید. پژوهش حاضر به بررسی ارتباط قابلیت های بازاریابی مدیریت ارتباط با مشتری ، مدیریت برند ، حسگری بازار و نوآوری با عملکرد سازمان ، در دو صنعت مواد غذایی و بانکداری می پردازد. پرسش اصلی این است که: عملکرد سازمان تا چه حد متاثر از قابلیت های بازاریابی می باشد؟ بدین منظور پرسشنامه ای تهیه شد و جهت پاسخ گویی در اختیار جامعه آماری پژوهش (مدیران شرکت های تولیدکننده موادغذایی و مدیران بانک) قرار داده شد. تعداد192 پرسشنامه از صنعت موادغذایی و تعداد 60 پرسشنامه از بانکها تکمیل گردید. داده های پرسشنامه با استفاده از معادلات ساختاری و تکنیک حداقل مربعات جزئی با نرم افزارهای لیزرل و pls مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها در صنعت مواد غذایی نشان داد که هر چهار قابلیت بازاریابی با عملکرد سازمان ارتباط مثبت معنی دار دارند و در صنعت بانکداری شدید ترین ارتباط را قابلیت نوآوری با عملکرد سازمان برقرار کرده بود. بطور خلاصه می توان گفت ، مدیران واحدهای تولیدی و خدماتی می توانند با توسعه قابلیت های بازاریابی، شایستگی هایی برای سازمان خود به ارمغان آورند که به راحتی توسط رقبا قابل تقلید نباشد و ارزش افزوده ای برای کسب و کار خود ایجاد نمایند. همچنین در بررسی اثر دو متغیر عمر و اندازه سازمان بر رابطه قابلیت های بازاریابی و عملکرد سازمان ، یافته ها نشان از عدم وجود یک ارتباط معنی دار داشتند. این نتیجه نشان میدهد که قابلیت های بازاریابی در هرمرحله از عمر سازمان ، و با هر اندازه ای می توانند منبع مزیت رقابتی محسوب شوند و موجب ارتقاء عملکرد گردند.