ﻫﺪف از اﻳﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺗﺎﺛﻴﺮ ﺗﻤﺮﻳﻨﺎت ﺳﻨﺘﻲ و ﺗﻤﺮﻳﻨﺎت ﺑﺎ ﺣﻤﺎﻳﺖ وزن (bwst) ﺑﺮ ﺗﺮاﻛﻢ اﺳﺘﺨﻮان و ﺑﻴﻮﻣﺎرﻛﺮﻫﺎی ﺳﺮﻣﻲ ﻣﺘﺎﺑﻮﻟﻴﺴﻢ اﺳﺘﺨﻮان در اﻓﺮاد ﭘﺎراﭘﻠﮋی ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ. ﺗﻌﺪاد 17 ﻧﻔﺮ ﺿﺎﻳﻌﻪ ﻧﺨﺎﻋﻲ ﭘﺎراﭘﻠﮋی (ﻃﺒﻘﻪ ﺑﻨﺪی asia b,c)، ﺳﻦ 32/53±1/793 ﺳﺎل، ﻗﺪ 175/71±1/658 ﺳﺎﻧﺘﻲﻣﺘﺮ، وزن 71/59±2/442 ﻛﻴﻠﻮﮔﺮم و ﺷﺎﺧﺺ ﺗﻮده ﺑﺪﻧﻲ (bmi) 23/18±0/828 ﻛﻴﻠﻮﮔﺮم ﺑﺮ ﻣﺘﺮ ﻣﺮﺑﻊ ﺑﻄﻮر دﺳﺘﺮس و داوﻃﻠﺒﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان آزﻣﻮدﻧﻲ اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪﻧﺪ. اﻳﻦ آزﻣﻮدﻧﻲ ﻫﺎ ﺑﻪ ﮔﺮوه ﺗﻤﺮﻳﻦ n = 10) bwstt) و ﮔﺮوه ﺗﻤﺮﻳﻦ ﺳﻨﺘﻲ (n = 7) ﺗﻘﺴﻴﻢ ﺷﺪﻧﺪ. آزﻣﻮدﻧﻲ ﻫﺎ در ﻳﻚ دوره 12 ﻫﻔﺘﻪای، 4 ﺟﻠﺴﻪ 60 دﻗﻴﻘﻪ ای در ﻫﻔﺘﻪ ﺷﺮﻛﺖ ﻛﺮدﻧﺪ. ﺗﻤﺮﻳﻦ bwst ﺷﺎﻣﻞ 15 دﻗﻴﻘﻪ ﮔﺮم ﻛﺮدن روی دوﭼﺮﺧﻪ ﺛﺎﺑﺖ و ﺳﭙﺲ 45 دﻗﻴﻘﻪ ﺗﻤﺮﻳﻦ ﺑﺎ 50% وزن ﺑﺪن روی دﺳﺘﮕﺎه ﻧﻮارﮔﺮدان و در آﺧﺮ 10 دﻗﻴﻘﻪ ﺗﻤﺮﻳﻨﺎت ﺳﺮد ﻛﺮدن ﺑﻮد و در ﻫﺮ ﻫﻔﺘﻪ 10% ﺑﻪ وزن ﺗﺤﻤﻞ ﺷﺪه اﺿﺎﻓﻪ ﻣﻲ ﺷﺪ. ﺗﻤﺮﻳﻨﺎت ﺳﻨﺘﻲ ﺷﺎﻣﻞ ﻳﻚ زﻣﺎن 15 دﻗﻴﻘﻪ ای ﮔﺮم ﻛﺮدن روی دوﭼﺮﺧﻪ ﺛﺎﺑﺖ و 45 دﻗﻴﻘﻪ ﺗﻤﺮﻳﻨﺎت ﻛﺸﺸﻲ و 10 دﻗﻴﻘﻪ ﺳﺮد ﻛﺮدن ﺑﻮد. داده ﻫﺎ ﻧﺸﺎن داد ﻛﻪ ﺗﻔﺎوت ﻣﻌﻨﻲ داری در ﻣﻴﺰان آﻟﻜﺎﻟﻴﻦ ﻓﺴﻔﺎت (p=0/000)، اﺳﺘﺌﻮﻛﻠﺴﻴﻦ (p=0/003)، ﻣﻴﺰان ﺗﻐﻴﺮات ﻣﺤﺘﻮای اﺳﺘﺨﻮان (bmc) ﮔﺮدن ران (p=0/000)، ﺗﺮاﻛﻢ اﺳﺘﺨﻮان (bmd) ﮔﺮدن ران (p=0/000)، ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ ﻣﺤﺘﻮای اﺳﺘﺨﻮان (bmc) ﻣﻬﺮه ﻫﺎی ﻛﻤﺮی (p=0/000)، و ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ ﺗﺮاﻛﻢ اﺳﺘﺨﻮان (bmd) ﻣﻬﺮه ﻫﺎی ﻛﻤﺮی (p=0/000)، ﺑﻴﻦ ﮔﺮوه bwstt و ﮔﺮوه ﺗﻤﺮﻳﻨﺎت ﺳﻨﺘﻲ وﺟﻮد داﺷﺖ. ﺗﻤﺮﻳﻦbwstt ﻋﻼوه ﺑﺮ ﺑﻬﺒﻮد ﻋﻤﻠﻜﺮد ﺣﺮﻛﺘﻲ و ﻛﺎﻫﺶ ﭘﻮﻛﻲ اﺳﺘﺨﻮان در اﻳﻦ اﻓﺮاد ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻌﻨﻮان ﻳﻚ ﻣﺪاﺧﻠﻪ درﻣﺎﻧﻲ ﻣﻮﺛﺮ ﺟﻬﺖ درﻣﺎن ﭘﻮﻛﻲ اﺳﺘﺨﻮان ﺗﺠﻮﻳﺰ ﮔﺮدد.