در این تحقیق رفتار فازی سیستم سه گانه غیرحلال/ اسیدفرمیک/ فیبروئین به کمک تعیین نقطه ابری شدن محلول های پلیمری و مدل ترمودینامیکی فلوری-هاگینز بررسی گردید. سه پارامتر بر همکنش در این مدل مورد نیاز است که آن ها ثابت در نظر گرفته شدند. مقدار x12 بر اساس مراجع 2/5 در نظر گرفته شد. مقدارx13 ،1/65 و همچنین مقدار x23 از طریق برازش منحنی باینودال به داده های تجربی محاسبه شد. اسید فرمیک به عنوان حلال جهت آماده سازی محلول فیبروئین ابریشم در غلظت های مختلف 0/2،0/5،1،3،5،7و9(wt.%) به کار گرفته شد. به منظور تولید غشاء ،ابتدا محلول فیبروئین ابریشم 5% وزنی در دمای محیط با ضخامت مشخص پهن گردید و سپس بلافاصله به حمام انعقاد اتانول و متانول منتقل شد. با بررسی انعقاد غشاء ها در دیاگرام فازی به این نتیجه می توان رسید که سرعت انعقاد متانول عمدتا بیشتر از اتانول می باشد. در نتیجه، هر چه اندازه الکل استفاده شده به عنوان غیر حلال افزایش یابد، تفاوت میزان انتقال جرم در فرایند تشکیل غشاء افزایش یافته ولی میزان انعقاد آن به علت کاهش میزان نفوذ کاسته می شود. نتایج حاصل از بررسی مورفولوژی غشاء های فیبروئین ابریشم تهیه شده با استفاده از میکروسکوپ sem، نشان دهنده ناهمواری های چین داری بر روی سطح و همچنین ساختارمتراکم میباشد. تغییر ساختار از حالت تصادفی حلقه های آلفا به ساختار کریستالی ورقه های بتا در غشاء های فیبروئین ابریشم تهیه شده، با استفاده از اسپکتروسکوپی ftir، و همچنین نواحی تبلور یافته توسط پراش اشعه ایکس(xrd) مشاهده گردید. نتایج حاصل از بررسی خواص مکانیکی حاکی از آن است که غشاء های فیبروئین ابریشم ، استحکام تا حد پارگی پایینی دارند و حالت شکننده ای از خود نشان می دهند. توزیع وزن ملکولی فیبروئین ابریشم در روش الکتروفورز با ژل پلی اکریل آمید تعیین گردید؛ در این بررسی وجود اسمیر هایی با وزن ملکولی بین 14و 116 kd و حتی بیشتر از آن مشخص گردید.