همیشه تغییر در هر زمینه ای با هدف بهبود شرایط موجود انجام می گیرد و روند این تغییرات همواره با نقاط قوت و ضعف هایی همراه است. بدین منظور پژوهش حاضر سعی دارد تا عوامل فردی و ساختاری مجتمع های آموزشی و مدارس مستقل را بررسی نماید. روش انجام این تحقیق آمیخته است. داده های تحقیق از دو روش کمی (پرسشنامه ی محقق ساخته) و روش کیفی (مصاحبه) جمع آوری گردید. پایایی پرسشنامه 86% محاسبه شد. جامعه ی آماری تحقیق شامل تمامی فرهنگیان شاغل در اداره آموزش و پرورش منطقه ی شاوور بودند که در نهایت تعداد 579 نفر نمونه آماری تحقیق را تشکیل دادند (163 نفر کادر اداری و 416 نفر کادر آموزشی). در این تحقیق ادراک کارکنان اداری و آموزشی از عوامل ساختاری با مولفه های شیوه های نظارت، دسترسی به تجهیزات، تعامل اولیا و معلمان و ساختار تشکیلاتی و عوامل فردی با مولفه های سطح انتظار از خود، تعامل با همکار و خودکارآمدی مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. نتایج این مطالعه نشان می دهد در عوامل فردی بین مجتمع های آموزشی و مدارس مستقل تفاوت معنادار وجود دارد. در مورد عوامل ساختاری به غیر از دو مولفه ی تعامل اولیا و معلمان از لحاظ نوع پست و شیوه های نظارت از لحاظ نوع مدرسه در سایر موارد تفاوت معنادار به دست آمد. همچنین اثر متقابل سه فاکتور نوع مدرسه، نوع پست و جنسیت در سطوح مختلف عوامل فردی و ساختاری معناداری شده است. بین عوامل فردی و ساختاری در مدارس مستقل و مجتمع های آموزشی همبستگی وجود دارد. نتایج حاصل از بخش کیفی تحقیق نیز نشان می دهد که اجرای طرح در رسیدن به هدف تبادل اطلاعات بین مدارس تابعه و استفاده ی بهینه از خدمات و تجهیزات و امکانات در واحدهای آموزشی موفق بوده اما در سایر اهداف توفیق چندانی کسب نکرده است.