نوآوری دارای مفهوم عملیاتی شدن و به مرحله اجرا درآوردن اندیشه¬های نو می باشد. مهمترین عامل موفقیت یک نوآوری آن است که نیازی خاص و ظریف را برآورده سازد یا تقاضایی خلق کند. گردشگری ورزشی یکی از شگفت¬انگیزترین صنایع خدماتی مدرن است که نورآوری ضرورت آن می¬باشد هدف از تحقیق حاضر مطالعه و الویت بندی عوامل موثر فردی، سازمانی و محیطی در موفقیت نوآوری در صنعت گردشگری ورزشی ایران است. این پژوهش به روش توصیفی-پیمایشی و به شکل میدانی انجام شده است و پرسشنامه ابزار تحقیق بود که روایی آن مورد تایید چند تن از صاحب نظران و پایایی آن از روش آلفای کرونباخ (0.89=?) مورد تایید قرار گرفت پرسشنامه در بین اعضای هئیت علمی ودانشجویان مقطع دکتری مدیریت ورزشی در دانشکده¬های تربیت بدنی دانشگاه¬های دولتی ایران و کارشناسان و اعضای هئیت علمی پژوهشکده گردشگری معاونت گردشگری سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری کشور پخش شد که در نهایت 100 نفر نمونه را تشکیل دادند. فرایند اجرای روش آماری از طریق نرم افزار spss و با استفاده از آمار توصیفی (فراوانی، درصد و نمودار دایره¬ای) و آمار استنباطی (آزمون t یک نمونه ای و آزمون فریدمن) برای بررسی اهداف تحقیق می¬باشد. نتایج آزمون حاکی از آن است که تأثیر تمام گویه های عوامل مورد مطالعه در موفقیت نوآوری بطور معنی داری بالاتر از حد متوسط می باشد (میانگین بیشتر از 3 و سطح معنی داری کمتر از 05/0 است). از طرف دیگر یافته¬ها نشان داد که مولفه¬ی تخصص و مهارت قوی¬ترین گویه¬ی عوامل فردی می¬باشد، منابع مالی و بودجه نوآوری بالاترین رتبه عوامل سازمانی را به خود اختصاص داده است و قوی¬ترین مولفه در عوامل محیطی فاکتور رضایت مشتری است.