جنس padina از جلبک های دریایی پرسلولی میباشد که به خانواده dictyotaceae، راستهdictyotales ، از جلبک های قهوه ای (phaeophyta) تعلق دارد. این جنس، یکی از مهمترین جنس های جلبک های قهوه ای می باشد که در اکثر دریاهای گرم دنیا مانند خلیج فارس و دریای عمان و مناطق جزر و مدی حضور دارد. این جنس در ابتدا توسط adanson در سال 1763 کشف شد و تا کنون 72 گونه در مناطق مختلف دنیا از این جنس شناسایی شده که 9- 6 گونه برای سواحل جنوبی ایران گزارش گردیده است. در ایران تا به حال چند گونه از padina در سواحل هرمزگان و سیستان و بلوچستان گزارش شده است. گونه هایpadina حاوی مقادیر زیادی از عناصر مختلف و منبع بسیار مهمی از کربنات کلسیم می باشند. گونه های متفاوت این جنس، دارای خواص آنتی باکتریایی، آنتی ویروسی و آنتی اکسیدانی به دلیل حضور متفاوت متابولیت های ثانویه (مانند ترکیبات پلی فنولی و کاروتنوئیدها) می باشند. شناسایی گونه های این جنس در ایران اساسا از طریق مطالعات مورفولوژی بوده است و از خصوصیات تشریحی و شیمیایی که از ثبات بیشتری برخوردار می باشند، در شناسایی گونه ها استفاده ای نشده است. به منظور بررسی صفات آناتومی و مورفولوژی، نمونه هایی از این جلبک از سواحل و جزایر خلیج فارس در تاریخ تیرماه 91 تا خرداد 92 جمع آوری گردید و در مجموع بر اساس بررسی صفات تشریحی و مورفولوژیکی و همچنین صفات شیمیایی، گونه های p. australis، p. tetrastromatica، p. antillarum، p. jonesii (گونه ی جدید)، p. pavonica وp. sp1 شناسایی شدند. نتایج حاصل نشان داد که استفاده از روش فولین - سیوکالتو می تواند به عنوان یک صفت تاکسونومی در تشخیص نهایی گونه های این جنس مورد استفاده قرار بگیرد. به دلیل اینکه در روش فولین - سیوکالتو میزان مواد شیمیایی پایدار اندازه گیری می شود، از این رو پس از بررسی های مورفولوژی و آناتومی، آنالیز مناسبی در تمایز گونه ها به شمار می آید. در نهایت با بررسی مقدار متفاوت پلی فنولها بین نمونه ها مشخص شد که تفاوت معنی داری با هم دارند و 6 گونه ی مشخص شده از طریق صفات ریخت شناسی و تشریحی با میزان پلی فنول های متفاوت از یکدیگر تفکیک گردیدند.