توسعه اقتصادی به عنوان یک رکن اساسی در مجموعه سیاست های هر کشور، از یک سو با صنعت، تکنولوژی و از سویی دیگر با آلودگی های زیست محیطی ارتباطی نزدیک دارد. تجربه کشورهای توسعه یافته نشان می دهد که پی گیری هدف توسعه اقتصادی با تاکید بر بخش صنعت و بهره برداری غیرمسئولانه از محیط زیست، توسعه پایدار را با مخاطرات جدی مواجه می سازد. آلودگی هوا از جمله مشکلات زیست محیطی است که با صنعتی شدن و افزایش مصرف انرژی شدت یافته است. با توجه به نقش اساسی بخش صنعت در روند توسعه کشورهای در حال توسعه، رابطه میان فعالیت های صنعتی و میزان آلودگی ناشی از بخش صنعت از اهمیت فراوانی برخوردار است. از این رو، این مطالعه با هدف بررسی عوامل موثر بر انتشار آلاینده های هوا در ایران با تاکید بر بخش صنعت طی سالهای 1390-1360 با استفاده از روش حداقل مربعات معمولی انجام گرفته است. نتایج تحقیق نشان می دهد که کلیه متغیرهای پژوهش شامل درآمد سرانه، ارزش افزوده بخش صنعت، جریان ورودی تحقق یافته سرمایه گذاری خارجی مستقیم، جمعیت و میزان مصرف سوخت فسیلی تاثیر معنادار و مثبت بر انتشار گازهای آلاینده داشته است. همچنین فرضیه پژوهش پذیرفته شده است و افزایش ارزش افزوده بخش صنعت منجر به افزایش انتشار آلاینده های هوا می شود. واژگان کلیدی: منحنی زیست محیطی کوزنتس، آلودگی هوا