هدف این پژوهش تعیین رابطه حمایت سازمانی ادراک شده و هوش هیجانی با رضایت شغلی کارکنان دانشگاه گیلان بوده است. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه کارکنان (رسمی و پیمانی) دانشگاه گیلان(337) نفر بودند. برای تعیین حجم نمونه از جدول مورگان استفاده شد و تعداد 179 نفر به عنوان نمونه با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. روش پژوهش توصیفی، از نوع پیمایشی و از نظر روابط بین متغیرها از نوع همبستگی می باشد. ابزار تحقیق شامل سه پرسشنامه حمایت سازمانی ادراک شده آیزنبرگر وهمکاران(1986)، هوش هیجانی شوت و همکاران (1998) و رضایت شغلی اسمیت، کندال و هالین (1988) بود که روایی آنها با استفاده از نظر متخصصان بررسی و پایایی آنها نیز از طریق آلفای کرونباخ به ترتیب (86/0 و 90/0 ،82/0) محاسبه شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از شاخص های توصیفی و ازمون های آماری ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شد. نتایج حاکی از آن بود که بین حمایت سازمانی درک شده با رضایت شغلی (35/0r = )و حمایت سازمانی ادراک شده و هوش هیجانی (41/0r = ) رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. در واقع این موضوع بیانگر این است که با افزایش حمایت های سازمانی، رضایت شغلی و هوش هیجانی کارکنان افزایش می یابد. همچنین بین هوش هیجانی و رضایت شغلی (50/0r = ) رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. از طرفی نتایج رگرسیون نشان داد که دو متغیر حمایت سازمانی و هوش هیجانی تنها درصدی از پراکندگی مشاهده شده در رضایت شغلی را توجیه می کنند و عوامل موثر دیگری وجود دارند که رضایت شغلی را تحت تأثیر قرار می دهند که در پژوهش حاضر مورد استفاده قرار نگرفته اند