گندم به عنوان یکی از اصلی ترین مواد غذائی و مهمترین محصول زراعی در کشور ما از جایگاه ویژه ای برخوردار بوده و رشد روزافزون جمعیت نیز بر ضرورت افزایش تولید آن می¬افزاید. افزایش عملکرد در واحد سطح به عوامل زیادی از جمله مهارتهای مدیریتی گندمکاران بستگی دارد. لذا تحقیق توصیفی- همبستگی حاضر با هدف بررسی و شناسایی مهارت¬های مدیریتی گندم کاران شهرستان خدابنده و ارتباط این مهارت¬ها با عملکرد محصولی آنان صورت گرفت. از لحاظ هدف تحقیق از نوع کاربردی و از لحاظ گردآوری داده ها نیز از نوع میدانی محسوب می شود. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه گندم کاران شهرستان خدابنده بود که در سال زراعی 91-1390 اقدام به کشت گندم کرده بودند(28750 n=). طبق فرمول نمونه گیری کوکران حجم نمونه ای به تعداد 200 گندمکار و با استفاده از روش نمونه گیری طبقه¬ای تصادفی انتخاب و مورد مطالعه واقع شدند. با استفاده از نرم افزار arcgis 9.3 لایه های اقلیمی، ارتفاع، بارندگی، دما و نوع خاک مربوط به روستاهای منطقه مورد مطالعه رویهم گذاری شده و در انتخاب نمونه های سعی گردید که اثرات این عوامل محیطی تاحدودی کاهش پیدا کند. ابزار تحقیق پرسشنامه¬ای بود که روایی آن از طریق متخصصان ترویج، توسعه روستایی و زراعت مورد تأیید قرار گرفت و پایایی ابزار تحقیق نیز با انجام مطالعه مقدماتی روی 20 کشاورز خارج از منطقه مورد مطالعه و و محاسبه آلفای کرونباخ بزرگتر از 7/0 برای بخشهای مختلف پرسشنامه بدست آمد. نتایج تحقیق نشان داد که مهارت¬های مدیریتی گندمکاران در حد متوسط بوده و رابطه مثبت و معنی¬داری بین مهارت¬های مدیریتی با متغیرهایی مانند میزان زمین شخصی، منابع اطلاعاتی کشاورزان، سطح زیر کشت ومتوسط عملکرد 5 سال گذشته گندم وجود دارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که متغیرهای مهارت¬های مدیریتی و سابقه کشت گندم 8/51 درصد از واریانس عملکرد گندمکاران آبی و متغیر مهارت¬های مدیریتی 4/59 درصد عملکرد گندمکاران دیم را تبیین می¬نماید.