فناوری اطلاعات و ارتباطات پدیده ای نو در عصر کنونی به شمار می رود و تمامی ابعاد زندگی بشر را تحت تاثیر و نفوذ قرار داده و هر روز نیز بر دامنه و عمق تاثیر و نفوذ آن افزوده می شود. حقوق فناوری اطلاعات و ارتباطات یکی از شاخه های رشته حقوق است که به طور عمده به مسائل مرتبط با استفاده از رایانه به صورت آنلاین و آفلاین می پردازد. اینترنت، مهم ترین رکن از فناوری اطلاعات و ارتباطات است که غالب افراد جامعه (از افراد عادی تا متخصص) برای امور جاری و یا حرفه ای روزمره خود از آن استفاده می کنند. بنابراین، طبیعی است که چنین پدیده متداول، ضروری و فراگیری همانند بسیاری از پدیده های فنی و اجتماعی از ابعاد مختلف حقوقی برخوردار باشد. در این پژوهش، با استفاده از روش تحلیلی و توصیفی، مسوولیت مدنی ناشی از این رکن برجسته از فناوری اطلاعات و ارتباطات (از جمله نقض حقوق مادی و معنوی در فضای مجازی و قواعد حاکم بر شناسایی اشخاص مسئول و طرق جبران خسارت آن) در حقوق ایران مورد بررسی قرار گرفته است. پژوهش حاضر نشان داد که به رغم وجود و امکانِ اِعمال قواعد عام مسوولیت مدنی، خلاء قوانین و نظام حقوقی ویژه در نظام حقوقی ایران در این حوزه مشهود و ملموس است. با بررسی موضوع در برخی از کشورها و مطالعه تجربه آنها، ضرورت بیش از پیش رفع خلاء های حقوقی (پژوهشی و تقنینی) در زمینه مزبور احساس می شود.