این مطالعه با هدف پیش بینی میزان بخشودگی زوجین بر اساس مولفه های تمایزیافتگی و ابعاد جهت گیری مذهبی انجام گرفت. برای این منظور 150 زوج از بین کلیه زوجین شهرری (منطقه بیست تهران) به روش نمونه گیری در دسترس مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش شامل مقیاس سنجش بخشش در خانواده (پولارد و همکاران، 1998)، پرسشنامه تمایزیافتگی (اسکورن و اسمیت، 2003) و مقیاس جهت گیری مذهبی (آلپورت و راس، 1950) می باشد. داده های پژوهش با روش محاسبه ضریب همبستگی و تحلیل رگرسیون گام به گام مورد بررسی قرار گرفت. یافته های تحقیق حاکی از وجود رابطه معناداری بین تمایزیافتگی و میزان بخشودگی در خانواده زوجین می باشد. بر اساس نتایج تحلیل رگرسون مولفه موقعیت من در جهت مستقیم و مولفه های واکنش هیجانی، جدایی هیجانی و آمیختگی هیجانی در جهت غیر مستقیم در میزان بخشودگی خانواده زوجین تغییر ایجاد کردند. همچنین، رابطه معناداری بین تمایزیافتگی و میزان بخشودگی زوجین وجود دارد. مولفه موقعیت من در جهت مستقیم و مولفه واکنش هیجانی در جهت غیر مستقیم در میزان بخشودگی زوجین تغییر ایجاد می کنند.به علاوه، رابطه معناداری بین جهت گیری مذهبی دورنی با میزان بخشودگی زوجین وجود داشت و در نهایت، رابطه معناداری بین تمایزیافتگی و جهت گیری مذهبی درونی بدست آمد و مولفه موقعیت من در جهت مستقیم و مولفه واکنش هیجانی در جهت غیر مستقیم در جهت گیری مذهبی درونی تغییر ایجاد کردند.