راسته trypanorhyncha diesing, 1863 با بیش از 300 گونه یکی از تاکسونهایی است که در اکوسیستم دریایی نقش مهمی بازی می کند. یکی از کارکترهایی که در سالهای اخیر در رده cestoda به آن ارزش تاکسونومیک زیادی داده شده است ریزموهای (microtriches) سطحی می باشد. اخیرا در خلیج فارس مطالعات جامعی بر روی فون trypanorhyncha انجام شده است با این وجود اطلاعات در مورد ریز ساختار سطحی گونه های این منطقه بسیار ناچیز است. در این پایان نامه الگوی ریزموهای سطحی pseudogilquinia thomasi، callitetrarhynchus gracilisو pterobothrium lesteri از خلیج فارس به طور کامل تعیین گردید. قابل ذکر است که اطلاعات در مورد ریزموهای سطحی callitetrarhynchus gracilis تنها به نمونه های لاروی این گونه از آبهای اندونزی محدود می شود که در مطالعه حاضر برای اولین بار ریز ساختار سطحی افراد بالغ این گونه مورد بررسی قرار گرفت و با جمعیت اندونزیایی مقایسه شد. نتایج حاصل از این تحقیق نه تنها نشان داد که الگوی ریزموهای سطحی در این دو جمعیت آلوپاتریک کاملا یکسان است بلکه این مورد دال بر شارش ژنی گسترده برای این گونه در منطقه indo-pacific نیز می باشد. همچنین اطلاعات ناقص مرتبط با الگوی ریز ساختار سطحی p. thomasi تکمیل گردید و برای اولین بار الگوی ریز موهای سطحی p. lesteri ارائه شد. p. thomasi دارای ریزموهای palmate spinitriches در سطح پروگزیمال، دیستال بوتریوم و پارس واژینالیس و ریزموهای acicular filitriches در بخش خلفی پارس واژینالیس و تمام سطح پارس بولبوزا می باشد. در p. lesteri ریزموهای سطح دیستال بوتریوم از نوع palmate spinitriches، سطح پروگزیمال بوتریوم از نوع papilliform filitriches بوده و ساقه اسکولکس و بند با acicular filitriches فرش می شوند.