دیوار نگاری اماکن متبرکه را می توان یکی از شاخه های هنر عامیانه مردمی دانست. این هنر هرچند دیرزمانی است متداول و مرسوم بوده اما اوج ان به خصوص در ارامگاه ها و اماکن مذهبی به اواخر دوره صفویه و اوایل عصر قاجار برمی گردد. در این بناها هنرمند مضامین مذهبی همچون وقایع عاشورا را در کنار نقش مایه های تزیینی چون گل و پرنده به طرز دلنشینی تصویر نموده است به گونه ای که ذهن هر بیننده ای را به تفکر در این فضای معنوی سوق می دهد. حال سوالی که مطرح می شود این است:ایا این تصاویر صرفا جنبه تزیین دارند یا هنرمند مفاهیم عمیق تری چون خیر و شر را مدنظر داشته است؟ایا هنرمند بدون اطلاع قبلی از گنجینه غنی هنر ایران دست به تصویر سازی بقاع متبرکه زده است؟ در این تحقیق سعی شده است علاوه بر معرفی اماکن مذهبی دارای دیوار نگاره در کاشان و هنرمندان این شهر تصاویر را نیز از جنبه زیبایی شناسی و سبک شناسی مورد مطالعه قرار داده و به سوالات مطرح شده پاسخ مناسبی ارایه دهد.هدف از این تحقیق حفظ نمونه ای از گنجینه غنی هنرهای عامیانه است که امروز مورد بی مهری قرار گرفته است.