با توجه به اهمیت پیش بینی وضع هوا به خصوص پیش بینی بارش، در این پژوهش عملکرد طرح واره های میکروفیزیکی ابر مدل wrf در یک بازه زمانی 11 روزه فصل زمستان استان تهران در سال 1391 جهت تعیین طرح واره بهتر برای پیش بینی دقیق تر آستانه بارش، مورد بررسی قرار گرفت، آستانه بارش در این پژوهش برای بارندگی 0.1 و بیشتر تعیین شده است. مدل wrf در این بازه زمانی با طرح واره های مختلف میکروفیکی ابر شامل lin، wsm3، wsm5، ferrier و thompson جهت به دست آوردن پیش بینی 48 ساعته آستانه بارش اجرا شد. پس از استخراج داده های بارش تجمعی 24 ساعته، این داده ها با داده های دیدبانی بارش 24 ساعته ایستگاه های استان تهران مطابق با تاریخ یاد شده مقایسه و کمیت های راست آزمایی pc، ts، ?، far و غیرو محاسبه گردیدند. به علت متفاوت بودن نوع بارش در مناطق مختلف، استان تهران به سه بخش کوهستان (ارتفاع بیش از 1500 متر)، کوهپایه (ارتفاع بین 1000 تا 1500متر) و دشت (ارتفاع کمتر از 1000 متر) تقسیم گردید. نتایج نشان دادند که عملکرد طرح واره ها در مناطق مختلف، متفاوت می باشد یعنی با تغییر ارتفاع منطقه عملکرد هر طرح واره نیز تغییر می کند. هم چنین مشخص شد که در هر منطقه با توجه به ارتفاع آن، کدام طرح واره کارایی بهتری نسبت به طرح واره های دیگر دارد. برای مناطق کوهستانی طرح واره wsm3، مناطق کوهپایه ای طرح واره های lin، ferrier و wsm5 و در دشت جنوبی استان طرح واره lin بهترین کارآیی را داشتند. همچنین این تحقیق نشان داد زمانی که مدل برای مناطق وسیعی اجرا می شود و این مناطق دارای اقلیم های مختلف هستند، طرح واره wsm5 نسبت به طرح واره های دیگر کارایی بهتری دارد. البته لازم به ذکر است که تفاوت بین عملکرد طرح واره ها ناچیز و زمانی که تقسیم بندی منطقه ای انجام می گیرد نسبت به زمانی که تقسیم بندی صورت نگرفته، تفاوت بیشتر است.