نام پژوهشگر: مهرناز مصلح تهرانی

طراحی مسجد با بهره گیری از سازه های نو و الهام از معماری سنتی
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه امام رضا علیه السلام - دانشکده معماری و هنر 1392
  مهرناز مصلح تهرانی   محسن وفامهر

در معماری امروز موضوع سازه با مفهوم تکنولوژی در هم تنیده شده و بحث درباره معماری منوط به شناخت ماهیت تکنولوژی است درگذشته معماری با مفهوم هنر عجین بود و امروز علاوه بر هنر با مفهوم تکنولوژی علم و صنعت درهم تنیده شده است این درهم تنیدگی ضرورت بررسی دراین دو مفهوم را ایجاد می نماید این بررسی می تواند نوع نگاه به سازه را تبیین نماید با اشاره به نیاز انسان برای نو شدن در دوره های مختلف و در سیر تحولات، ساختارها در بنای مساجد می توانند مفاهیم اصلی را در قالب تنوع ارائه دهند ولی باید این نکته را مدنظر داشت که برخی از این ساختارها به خصوص در چنین بناهایی باید حفظ شود. در تاثیر تکنولوژی بر معماری چنین می توان گفت که اگر معماری و تکنولوژی با یکدیگر همقدم باشند این تأثیر نامحسوس می باشد ولیکن اگر معماری از تکنولوژی عقب بیافتد و همگام نباشند مسلما در زمان همگام کردن این دو با یکدیگر این تأثیر محسوس می شود و باعث دگرگونیهایی در معماری خواهد شد. در معماری کشورما تا زمانی که معماری و تکنولوژی با یکدیگر همگام بوده این روند کاملا نامحسوس به جلو پیش می رفت و در زمانهایی این روند با یکدیگر همخوان نبوده و در زمان همخوان کردن با دگرگونی هایی در معماری ایران روبرو شده ایم. همه میدانندکه تکنولوژی تغییرکرده وتوسعه می یابد اما محل وجزئیات این توسعه ودامنه تأثیر آن مشخص نیست. بایداز خود پرسید این تأثیرات چگونه خواهد بود و اگر قرار است تکنولوژی جدیدی عرضه شود، باید چه رابطه ای بامحیطی که درآن عرضه میشود، برقرارکند.دراینگونه موارد اساساً بایدآینده های مختلفی را فرض کرد و درهرمورد، تعامل تکنولوژی مورد نظر با محیط آن را سنجید. پیش بینی به تصویرکشیدن گستره ای از شرایط محتمل آینده است. این نشان می دهدکه چه اقداماتی باید انجام شود تا آینده وتکنولوژی پیش بینی های آن تاحدی درکنترل باشند . با اینکه به نظر می رسد تکنولوژی نیروی محرکه جهان در چند قرن اخیر بوده است و زندگی انسانها رادگرگون کرده، اما نکته حائز اهمیت این است که هیچ جبری درکار نیست . قاعدتاً نباید هرنوع تغییرات تکنولوژیک نسنجیده پذیرفته شود . تکنولوژی دربهترین حالت هدف نیست بلکه ابزار است.به هرحال تکنولوژی های جدید به رشدانسان کمک می کنند. امااگرکسی حس می کندتکنولوژی او را احاطه کرده، دلیل آن تکنولوژی نیست بلکه انتخابهای آگاهانه یا ناآگاهانه اوست . دلیلی وجود نداردکه تکنولوژی لزوماً بر زندگی انسان حاکم شود . انسان باید از جنبه های ابزاری تکنولوژی که برای رسیدن به هدف هایش او را یاری می دهد استفاده کند و جنبه هایی راکه نیاز ندارد یا نمی پسندد،کنار بگذارد.