مقدمه: کیفیت زندگی مرتبط با سلامت یکی از شاخص مهم ارزیابی وضعیت سلامت و پیامدهای آن است. کیفیت زندگی در هر فرد منبعث از عوامل درونی و محیطی او است. سالمندان به سبب وامل مختلف بیولوزیک و اجتماعی در معرض کاهش کیفیت زندگی هستند. در این مطالعه وضعیت کیفیت زندگی سالمندان ساکن کلانشهر تهران و عوامل اقتصادی اجتماعی مرتبط با خانوار موثر برآن را مورد ارزیابی قرار گرفت. روشها: اطلاعات 1696 نفر از افراد سالمند 65 ساله و بالاتر ساکن شهر تهران شرکت کننده در پیمایش ارزیابی و پاسخ عدالت در سلامت شهری (urban- heart) که شخصاً به پرسشگران پاسخ داده بودند آنالیز شد. اطلاعات دموگرافیک شامل سن، جنس، وضعیت تاهل، تعداد اعضای خانوار، وضعیت اشتغال، میزان دارایی خانوارها با پرسش درباره مساحت زیربنا، تعداد اتاق و برخورداری از تسهیلاتی زندگی مورد سنجش قرار گرفت. هزینه های خانوار با پرسش از هزینه های ماهانه خانوار جمع آوری شد. کیفیت زندگی مرتبط با سلامت با استفاده از نسخه 2 فارسی شده sf-12 ، مورد ارزیابی قرار گرفت. با اساس چارک اول و سه چارک بعدی امتیاز محاسبه شده کیفیت زندگی روانی و فیزیکی متغیرهای دوتایی ساخته شد. از رگرسیون لجستیک یک متغیره و چند متغیره و نسبت شانس برای بیان میزان ارتباط بین متغیرها با کیفیت زندگی استفاده شد. نتایج: از 1696 سالمند شرکت کننده در مطالعه، 6/48درصد (824 نفر) زن بودند. میانگین سن شرکت کنندگان (92/5) 57/73 سال که اختلاف معنی داری در بین زنان و مردان وجود داشت [بترتیب (81/6)17/74 و (02/6) 90/72 سال (01/0 > p)]. درصد سالمندان زن بدون همسر بسیار بالاتر از مردان و درصد بالاتری از آنها به تنایی زندگی می کردند (91% از مردان و 8/55% ، 01/0 > p).)کیفیت زندگی فیزیکی در زنان و مردان با هم تفاوت معنی داری نداشت [بترتیب 32/22) 96/63 و(22/23 ) 33/64 ؛ 25/0 = p] و کیفیت زندگی روانی در مردان بصورت معنی داری بالاتر ار زنان سالمند بود [بترتیب (38/17) 67/62 و (08/17) 59/61 ؛ 01/0 = p]. بعد از تعدیل از نظر وضعیت تحصیلات اختلاف کیفیت زندگی بین مناطق از بین رفت. نتیجه گیری: کیفیت زندگی در مردان بالاتر از زنان بود. سطح تحصیلات بر کیفیت زندگی فیزیکی اثر مثبت و بر کیفیت زندگی روانی ارتباط منفی داشت. میزان دارایی ها خانوار اثری بر کیفیت زندگی نداشت.

میخ کوبی خاک یکی از روشهای پایدارسازی شیبها و گودبرداریها است که به دلیل انعطاف پذیری، سرعت و سهولت اجراء و نیز اقتصادی تر بودن نسبت به دیگر سیستم های پایدارسازی، طی چند دهه اخیر مورد توجه بسیار قرار گرفته است. کلیه روشهای متداول طراحی که عموماً در اروپا و امریکا مورد استفاده قرار می گیرند، همگی پایداری کلی سازه را مورد بررسی قرار می دهند در حالی که طبق مشاهدات انجام شده بر روی سازه های میخ کوبی شده پایداری موضعی میخها بسیار با اهمیت بوده و حتی در مواردی تعیین کننده تر از پایداری کلی سازه است. در این پایان نامه، با استفاده از نرم افزارplaxis 2/8 و به روش اجزاء محدود، بررسی عددی پایداری شیبها و گودها انجام شده است. تأثیر موقعیت میخها، ارتفاع شیب ، مقدار سربار و فاصله سربار از لبه شیب، طول میخها و پارامترهای مقاومت برشی خاک روی پایداری کلی شیبهای خاکی میخ کوبی شده بر اساس ضریب اطمینان کلی شیب بررسی شده است. در نهایت زاویه بهینه قرارگیری میخها برای شیبهای مختلف ارائه شده است. همچنین تأثیر طول میخها، فاصله سربار از لبه گود، فاصله قائم میخها، طول متغیر میخها در عمق گود و عمق خاکبرداری در مراحل ساخت گودبرداری بر روی پایداری کلی گود با روش ساخت مرحله ای، بر اساس ضریب اطمینان کلی گود بررسی شده است. نتایج بررسیها نشان می دهد که زاویه بهینه قرارگیری میخها در پایداری کلی شیب به نوع خاک، مقدار سربار و فاصله سربار از برشیب وابسته نیست، بلکه این زاویه به هندسه ی شیب (زاویه شیب، زاویه سطح بالای شیب و ارتفاع شیب) وابسته است.