ایجاد نرم افزارهای توزیع شده که بتواند در آن واحد به جمع کثیری از کاربران سرویس دهد، همواره با مشکلات عظیمی مواجه بوده است. این مشکلات از مسایلی مانند دسترسی های همزمان، انتشار تغییرات و تحمل پذیری در برابر خطاناشی می شوند که تقریباً در تمامی سیستم های توزیع شده وجود دارند. از سوی دیگر برخی از برنامه ها به گونه ای طراحی شده اند که فقط قابلیت سرویس دهی به یک کاربر را در هر لحظه از زمان می دهند. این برنامه ها ماهیت توزیع شده ندارند و بنابراین نمی توانند توسط چند کاربر بر روی یک داده و به طور همزمان استفاده شوند. برنامه هایی مانند مجموعه نرم افزارهای, microsoft project microsoft office از این نوع اند. در دو فناوری corba , com که هریک طیف کاری تحت پوشش اشیاء خود را دارد، امکان برقراری ارتباط بین اشیاء سرویس گیرنده corba با اشیاء سرویس دهنده com و بالعکس وجود ندارد. این عدم تجانس از ارتباط برنامه های کاربردی در محیط ناهمگون ممانعت می نماید، زیرا آن ها وابسته به بستر پشتیبانی می شوند. در این پروژه به بررسی تعامل میانcorba , com و به نرم افزاری که ماهیت توزیع شده ندارد، قابلیت توزیع شدگی اضافه گردیده است. این نرم افزار یک برنامه کاربردی کنترل پروژه است که primavera نام دارد. دلیل انتخاب این نرم افزار نیز این بوده است که معمولاً کارگاه های صنعتی و سایر محل های انجام کار از مرکز کنترل پروژه فاصله دارد. به همین دلیل معمولاً نیاز به سیستمی است که بتوان به صورت راه دور اعمال مرتبط با پروژه را انجام داد.