یکی از مهمترین موضوعات در زمینه ادارات بهره¬وری از نیروی انسانی است که در این میان اهمال¬کاری از عوامل مهم موثر بر بهره¬وری کارمندان در سازمان می¬باشد. از طرفی دیگر عامل مهمی که بر اهمال¬کاری افراد در سازمان تاثیر می¬گذارد سلامت عمومی و سلامت روان می¬باشد. لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه سطح سلامت عمومی با اهمال¬کاری در بین کارمندان ادارات شهرستان زهک انجام شد. روش انجام تحقیق توصیفی (همبستگی) بود. داده¬های مورد نیاز با استفاده از دو پرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگ و هیلر و پرسشنامه اهمال¬کاری تاکمن بر روی 120 نفر از کارمندان بدست آمد. روش نمونه گیری تصادفی ساده بوده است. داده¬های به دست آمده با استفاده از روش¬های آمار توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که زنان و مردان از نظر میزان اهمال¬کاری با هم متفاوت هستند و گروه زنان دارای میانگین اهمال¬کاری بالاتری نسبت به گروه مردان می باشند، ولی در میزان سلامت عمومی در میان مردان و زنان تفاوتی مشاهده نشد. در زمینه وجود ارتباط و قابلیت پیش¬بینی بین دو متغیر سلامت عمومی به عنوان متغیر مستقل و اهمالکاری به عنوان متغیر وابسته مشخص شد که متغیر سلامت عمومی قادر به پیش¬بینی تغیرات اهمال¬کاری می باشد به عبارتی بین این دو متغیر، همبستگی معنی¬داری وجود دارد و می¬توان براساس سلامت عمومی، به پیش بینی اهمال¬کاری افراد اقدام کرد.