به علت ارتباط گونه های فعال اکسیژن با پیری، سرطان و بسیاری از بیماری های دیگرعلاقه به بررسی آنتی اکسیدان ها رشد چشمگیری داشته است. با توجه به این که آنتی اکسیدان های سنتتیک مانند bht می توانند کارسینوژن و هم چنین هپاتوتوکسیک باشند، وجود خاصیت آنتی اکسیدانی در مواد طبیعی مانند گیاهان ازاهمیت خاصی برخوردار است. anabasis setifera یکی از گیاهان متعلق به تیره اسفناج ) chenopodiaceae ( می باشد که پراکندگی نسبتا وسیعی در جنوب ایران خصوصا استان هرمزگان دارد. باتوجه به مشاهده اثر آنتی اکسیدانی قابل توجه دربخش هوایی گونه دیگر این جنس یعنی aphylla) (anabasis ، برآن شدیم تا برای اولین بار اثر آنتی اکسیدان بخش هوایی) anabasis setifera ( رابا چهار روش مختلف dpph ، تیوسیانات ، فعالیت شلات کنندگی یون های آهن وظرفیت احیای تام ، بررسی نماییم. هم چنین باتوجه به رابطه ای که بین اثر آنتی اکسیدان و محتوای فنلی و فلاونوئیدی گیاه وجود دارد، برآن شدیم تا برای اولین بار محتوای فنلی وفلاونوئیدی این گیاه رانیز تعیین نماییم. نتایج نشان می دهد در روش dpph ، ic50 برای عصاره تام متانولی این گیاه ?g/ml 261/24 ا ست و برای bht برابر با ?g/ml 51/59 است که با توجه به این نتایج گیاه دارای فعالیت آنتی اکسیدانی چندان قابل قبولی 51 % توانست اثر مهاری روی فعالیت پروکسیداسیون / نمی باشد. در روش فریک تیوسیانات عصاره تنها به میزان 63 لیپید نشان دهد که در مقایسه با bht 12/21 %( قابل توجه نبود. در روش ( total reduction capability افزایش جذب نشان دهنده افزایش ظرفیت احیای تام می باشد. میزان جذب در عصاره در غلظت های متفاوت نسبت به استاندارد پایین بود که نشان از پایین بودن ظرفیت احیای تام عصاره می باشد. در روش ferrous metal ions chelating activity 25 % افزایش / میزان شلات کنندگی عصاره در غلظت های مختلف تا 53 1 یافت که در مقایسه با استاندارد edta که میزان 33 % شلات کنندگی را نشان می دهد به نسبت خوب و متوسط است. محتوای فنلی و فلاونوییدی گیاه anabasis ب ه ترتیب mg/gr 2 محاسبه شد. به / 93/59 و 2 نظر می رسد که گیاه مربوطه دارای محتوای فنلی و به خصوص فلاونوییدی بالایی نباشد.