شهر ترکیب پیچیده¬ای از عوامل اجتماعی، اقتصادی، کالبدی، زیست محیطی و... است، همین امر آموزش مفاهیم شهری و درک فرآیندهای شهری را با پیچیدگی بیشتری مواجه کرده است. استفاده از چند رسانه¬ای¬های آموزشی مانند نرم¬افزار سیم¬سیتی در کنار دیگر ابزارهای آموزشی که هم اکنون مورد استفاده قرار می¬گیرند می¬تواند در درک مفاهیم شهری مفید باشد. بازی سیم سیتی بازیکن را در نقش برنامه¬ریز شهر قرار داده و او را از طریق درگیر کردن با چالش¬های مختلف وادار به تفکر و تصمیم¬سازی کرده و از این طریق بطور ناخودآگاه آموزش¬های لازم را به دانشجو منتقل می کند، ولی آنچه اهمیت دارد استفاده صحیح و هدفمند از این نرم¬افزار است به همین منظور هدف از تحقیق حاضر بررسی نقش بازی¬های آموزشی رایانه¬ای در آموزش دروس عملی و کارگاهی رشته شهرسازی می باشد. در این راستا پس از تعیین جایگاه نرم¬افزار سیم¬سیتی، شناسایی نرم¬افزارهای مرتبط با شهرسازی، قابلیت¬های آنها و بطور خاص قابلیت¬های سیم¬سیتی، پس از تعیین اهداف آموزشی، این بازی در کارگاه برنامه¬ریزی 2 به آزمون گذاشته شد. پس از جمع¬آوری شهرهای شبیه¬سازی شده دانشجویان و انجام مصاحبه، داده¬های جمع¬آوری شده توسط کدگذاری باز و محوری مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج حاصل از تحقیق نشان می¬دهد که بازی سیم¬سیتی به دلیل محدودیت شبیه¬سازی رفتارهای انسانی نمی¬تواند شهرهایی با رویکرد شهر خلاق، آموزش دهنده، دوستدار کودک را شبیه سازی کند ولی در مقابل می تواند شهرهایی با رویکرد شهر سبز، شهر بدون¬کربن، شهر مبتنی بر حمل¬و¬نقل عمومی و شهر پیاده مدار را شبیه¬سازی کند و در خلال این شبیه¬سازی درک سیستم پویای شهر و تصمیمات بهم پیوسته نیروهای مختلف درگیر در شهر را برای بازیکن آسان¬تر کند، بعلاوه بازی سیم¬سیتی توانسته است در حیطه شناختی و عاطفی دانشجویان برنامه¬ریزی شهری دانشگاه هنر تهران اثر بخش باشد، البته میزان اثربخشی در مشارکت کنندگان مختلف متفاوت بوده است.