کودک وقتی نقاشی می کند، چیزها را چنان که در حقیقت بیرونی وجود دارد نشان نمی دهد، بلکه به گونه ای که آنها را در ذهن می بیند، بیان می کند و بدین ترتیب چشم انداز دنیای درون خود را نمایان می سازد. نقاشی زبان کودک است. کودکان برخلاف بزرگسالان هستند. آنها از طریق نقاشی کشیدن، قصه گویی، بازی کردن و...? شناخته می شوند. نقاشی به ما کمک می کند تا به دنیای درونی و روح کودک پی ببریم، بدانیم چه نیازهایی دارد، آیا کودک ناسازگار یا بیمار است؟ دربزرگسالی می خواهد چه کاره شود؟ اگر زبان نقاشیهای کودکانه را بدانیم متوجه می شویم که در ورای شکل و ساختمان نقاشیها، خصوصیاتی از شخصیت کودک نهفته است. درک و فهم نقاشیهای کودکان و چیزی که او می خواهد بیان کند، برای والدین و مربیان بسیار لازم است، آنهم نه فقط به عنوان کنجکاوی خشک و خالی، بلکه بدین علت که شناخت آن باعث بهتر شدن روابط بین بزرگسالان و کودکان می شود و به پیشرفت و تکامل کودک کمک شایانی می کند.