نام پژوهشگر: رضا پورعلی

ارزیابی عملکرد روش بهره برداری سنتی از آبهای سطحی جاری "سوما" در شمال شرق استان گلستان (مطالعه موردی: حوضه آبخیز تروتی گنبد)
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان - دانشکده مرتع و آبخیزداری و شیلات و محیط زیست 1390
  رضا پورعلی   واحد بردی شیخ

مدیریت صحیح منابع آب مهمترین روشی است که می توان از طریق آن آثار منفی و رو به فزونی کم-آبی را کاهش داد. از این بین کنترل و مدیریت سیلاب بروی اراضی کم شیب گام بسیار مهمی است که علاوه بر تغذیه سفره های آب زیرزمینی، بر خصوصیات خاک های منطقه پخش نیز تاثیر بسزایی می گذارد. سازه سنتی سوما که در بین ترکمن های ساکن شمال ایران رواج دارد در زمین هایی با مساحت بین 1000 تا 10000 متر مربع ساخته می شود. این سازه ها پشته های خاکی نگهدارنده ی آب است که در عرض دره های پخ ساخته می شود. در این تحقیق جهت ارزیابی عملکرد سازه سوما، در حوضه آبخیز تروتی 10سازه سوما با شرایط یکسان از نظر قدمت انتخاب و در محدوده هر یک از آنها 3 پروفیل و در خارج هر یک از این سازه ها نیز 1 پروفیل به عنوان شاهد به عمق یک متر حفر گردید. سپس از افق های 30-0، 60-30 و 90-60 سانتی متر جهت انجام آزمایشات فیزیکی و شیمیایی نمونه خاک تهیه گردید. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد خصوصیات شیمیایی خاک از جمله، پتاسیم(ppm)، فسفر(ppm)، درصد آهک، اسیدیته، هدایت الکتریکی (ds.m-1)، درصد کربن آلی، درصد ماده آلی و درصد نیتروژن در هر سه عمق به طور معنی داری در محل های نمونه-برداری بین عرصه تیمار (داخل بند) و عرصه شاهد (خارج بند) تفاوت داشتند. درصد رس در عمق 30–0 سانتی متر تفاوت معنی داری بین عرصه های تیمار و شاهد داشت. ولی درصد ماسه و سیلت تفاوت معنی داری در هیچ یک از عمق های نمونه برداری نشان نداد. استحصال سیلاب توسط سازه های سنتی سوما بر بهبود خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک موثر می باشد. البته این تاثیر بر خصوصیات شیمیایی بیشتر از خصوصیات فیزیکی بوده است. اظهار نظرهای ساکنان منطقه حاکی از این است که استفاده و بهره برداری از سازه سنتی سوما باعث 10 برابر شدن میزان عملکرد محصول شده است. استحصال سیلاب در سازه سوما هم از جهت زراعت سیلابی و هم از جهت تغذیه سفره-های آب زیرزمینی و نیز به جهت ایجاد اشتغال، جلوگیری از مهاجرت روستائیان به شهرها و پیشگیری از سیل مناسب می باشد.

کنترل اینورتر های n سطحی سه فاز با استفاده از مدولاسیون بردار فضایی
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه تبریز - دانشکده برق و کامپیوتر 1393
  رضا پورعلی   ابراهیم بابایی

اینورترها می توانند از یک ولتاژ dc ثابت یا متغیر، ولتاژهای ac تکفاز و سه فاز تولید نمایند. روشهای گوناگونی برای کنترل ولتاژ خروجی اینورتر وجود دارد که هرکدام هارمونیک هایی را در ولتاژ خروجی پدید می آورند. الگوهای کلیدزنی ادوات الکترونیک قدرت با مدولاسیون پهنای پالس سینوسی، مدولاسیون پهنای پالس چند حاملی، و الگوی کلیدزنی بهینه ادوات الکترونیک قدرت با مدولاسیون بردار فضایی svpwm در اینورترهای چند سطحی نسبت به هم از مزایا و معایب ویژه ای برخوردار می باشند. در این پژوهش مدولاسیون بردار فضایی برای اینورتر های دو و سه سطحی بطور کامل مورد بررسی قرار می گیرد. سپس یک الگوی کلیدزنی بهینه بر مبنای جابجایی بردار صفر برای اینورتر nسطحی پیشنهاد می گردد که منجر به بهبود ضریب اعوجاج هارمونیکی کل، تلفات هدایتی و تلفات کلید زنی می گردد. با استفاده از نرم افزارmatlab الگوهای کلیدزنی در اینورتر چند سطحی پیاده شده و مناسب ترین الگوی کلیدزنی را از نقطه نظر توابع هدفی مانند ضریب اعوجاج هارمونیکی کل thd و ضریب اعوجاج df، تلفات هدایتی، تلفات کلیدزنی معرفی می شود. روش پیشنهادی برای مبدل¬های سه ساق سه سطحی با ارائه چند مثال و شبیه¬سازی و مقایسه ارائه شده است.‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬