سابقه و هدف: اشریشیا کولی پاتوژن شایع اکثر عفونت های بیمارستانی بوده و تولید طیف گسترده ای از بتالاکتاماز تولید شده توسط e.coli در جهان ، در حال گسترش است . با توجه به الگوی غیر قابل پیش بینی حساسیت ضد میکروبی خانواده آنتروباکتریاسه، در صورتی که درمان ضد میکروبی مد نظر باشد، تعیین حساسیت آنتی بیوتیکی باید انجام گیرد . با توجه به مصرف زیاد فلوروکینولون ها و سفتریاکسون در بخش های بیمارستانی و عدم وجود اطلاعات دقیق در خصوص میزان مقاومت اشریشیا کولی به آنها بویژه در سطح منطقه و مخصوصاً در شهرستان شاهرود بر آن شدیم تا با انجام تحقیق حاضر ، گام کوچکی در حل این مشکل برداشته باشیم. مواد و روش ها: این مطالعه به صورت مقطعی (cross - sectional) بر روی 108 نفر از بیماران آلوده با اشریشیا کولی بستری شده در بیمارستان امام حسین (ع) شاهرود انجام شده است. از نمونه های خون، ادرار، خلط و زخم بیماران که آلوده به اشریشیا کولی بودند، به روش استاندارد برای تعیین آنتی بیوگرام نمونه به آزمایشگاه بیمارستان ارسال و نسبت به آنتی بیوتیک هایی مثل سیپروفلوکساسین، اوفلوکساسین و سفتریاکسون مورد سنجش قرار گرفتند. سپس داده ها وارد رایانه شده و با نرم افزار آماری spss نگارش 16 و آزمونهای مرتبط، مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. در این مطالعه (p<0/05 ) معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها : در این طرح 108 بیمار تحت مطالعه قرار گرفتند. میانگین سنی بیماران 9/38±5/46 سال و فراوانترین گروه سنی آنها ، گروه بالاتر از 65 سال با 8/39% بود. بین وضعیت هوشیاری (p<0/04)، سابقه مصرف آنتی بیوتیک (p<0/05)، سابقه عمل جراحی (p<0/04) ، بخش بستری (p<0/04) و نمونه آزمایشگاهی (p<0/003) رابطه معنی داری داشته ولی با سایر متغیرها ، رابطه معنی داری بدست نیامد. میزان مقاومت در مقابل آنتی بیوتیک ها 8/33% بدست آمد بطوریکه در خصوص سفتریاکسون 5/32% و در مقابل فلوروکینولون ها 1/36% بود که بطور معنی داری (p<0.001 ) در سفتریاکسون این مقاومت کمتر بود. همچنین مشخص شد که این مقاومت بطور معنی داری (p<0.04) در بخش icu بیشتر از بخش های معمولی بود. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که در منطقه ما میزان مقاومت e-coli نسبت به فلوروکینولون ها و سفتریاکسون بیش از 30 درصد موارد بوده که این مقاومت بطور معنی داری در بین بیماران بستری در بخش icu بیشتر بوده است. واژه های کلیدی: ای کولای ، مقاومت دارویی، فلوروکینولونها ، سفتریاکسون ، icu

زمینه و هدف: بروسلوز شایعترین بیماری مشترک انسان و دام است که به وسیله تماس مستقیم با خون، جنین و ترشحات رحم حیوانی از قبیل گاو، گوسفند، بز و خوک منتقل می شود. این بیماری به وسیله مصرف فرآورده های دامی مخصوصاً شیر و لبنیات به انسان سرایت می کند. بروسلوز انسانی به علت بروسلا ملی تنسیس در مناطقی که گوسفند و بز وجود دارد، یکی از مشکلات جدی بهداشت عمومی است. روی هم رفته تأثیر مهمی در سطح جهانی بر روی بهداشت انسان و همچنین صنعت دامداری دارد. در بیشتر کشورها بروسلوز بیماری ای است که بایستی گزارش شود. هرچند مراقبت به عنوان عنصر کلیدی در پیشگیری و برنامه های کنترل بیماری است، اما از آن جا که این بیماری تظاهرات بالینی بسیار متفاوت و در مواردی فریبنده دارد، تشخیص آن در برخی موارد بسیار دشوار می شود. یافتن هر روش جدیدی که ارتباط معنی داری با تشخیص بروسلوز داشته باشد، کمک شایانی به کشف موارد این بیماری می کند. این پژوهش در این راستا و با هدف تعیین ارتباط بیماری بروسلوز و فاکتور روماتوئید طراحی و اجرا شد. روش ها: این مطالعه از نوع توصیفی-تحلیلی و مقطعی می باشد. جامعه مورد بررسی در این مطالعه شامل کلیه بیماران مراجعه کننده به بیمارستان امام حسین (ع) و خاتم الانبیاء شاهرود با تشخیص قطعی بروسلوز در سال های 1390 و 1391 بود. تعداد نمونه ها بر اساس فرمول کوکران و با در نظر گرفتن توان آزمون 80%-سطح اطمینان 95% و 20% ریزش و نتایج مطالعات قبلی برابر 208 نفر محاسبه شد. روش نمونه گیری در این مطالعه از نوع نمونه گیری در دسترس و غیر تصادفی متوالی بود. نمونه ها از میان بیماران بستری شده در بیمارستان های خاتم الانبیاء و امام حسین (ع) و یا مراجعه کنندگان به درمانگاه های عفونی و داخلی این دو بیمارستان انتخاب شدند. معیارهای ورود در این مطالعه شامل تصویر بالینی منطبق با بروسلوز به همراه کشت خون و یا مغز استخوان مثبت برای بروسلا، تیتر آنتی بادی آگلوتیناسیون رایت بیشتر و یا مساوی 80/1، تیتر 2-مرکاپتواتانول بیشتر و یا مساوی 40/1 و کومبس رایت مثبت با هر تیتری بود. آزمایش شمارش کامل سلول های خونی توسط دستگاه automatic analyzer و سایر آزمایشات به وسیله کیت های ساخت شرکت پارس آزمون و آزمایشگاه های بیمارستان های خاتم الانبیاء و امام حسین (ع) شاهرود انجام گرفت. در این طرح پس از انجام اقدامات اولیه و لازمه برای بیمار و تثبیت علائم حیاتی (در صورت اختلال) و بررسی عدم سابقه بیماری های بافت همبند (با توجه به معیارهای خروج) بیمار وارد مطالعه می شد. پس از ورود نمونه ها بر اساس معیارهای ورود به مطالعه، برای هر یک از نمونه ها پرونده ای تشکیل شد. این پرونده شامل پرسشنامه ای بود که توسط پژوهشگر و در طی مصاحبه با بیمار تکمیل شد. نتایج معاینات بالینی و آزمایشات پاراکلینیکی بیماران نیز در این پرونده ها ثبت شد. برای انجام آزمایشات، خون گیری و انجام آزمایشات در آزمایشگاه های بیمارستان امام حسین (ع) و خاتم الانبیاء شاهرود انجام شد. پس از جمع آوری اطلاعات و ثبت در رایانه نتایج توسط آزمون های آماری و روش های آماری توصیفی و به وسیله نرم افزار spss21 مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. در این مطالعه p-value کمتر از 05/0 معنی دار تلقی شد. یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد که بین فاکتور روماتوئید و بیماری بروسلوز بر اساس آزمون t-test ارتباط معنی داری وجود ندارد. نتایج آزمون کای مربع نشان داد که بین جنسیت و لوکالیزاسیون بیماری بروسلوز با فاکتور روماتوئید رابطه معنی داری وجود ندارد لیکن بین این فاکتور با سن و طول مدت بیماری ارتباط معنی دار وجود دارد. نتیجه گیری: فاکتور روماتوئید پیش بینی کننده خوبی برای ابتلا به بیماری بروسلوز نمی باشد.