بازسازی پس از بحران زمینه هایی را ایجاب می کند که امکان دستیابی به آنها در شرایط معمول موجود نیست در این مواقع استفاده درست از موقعیت های پیش آمده ضمن تقویت مرحله ای باز توانی، منجر به عملکرد مناسب جامعه آسیب دیده در برابر بحران ها و سوانح آتی خواهد شد. هدف این پژوهش آن است که روابط بین توسعه و بلایا بررسی و فرصت های توسعه کالبدی مخاطرات شناسایی و عوامل و معیارهای موثر بر نحوه و چگونگی استفاده از آنها شناسایی و تحلیل شود. رویکرد حاکم بر این تحقیق کاربردی و روش بررسی آن توصیفی - تحلیلی می باشد و شیوه گردآوری اطلاعات شامل روش های کتابخانه ای (اسنادی) و میدانی (مشاهده، مصاحبه و پرسشنامه) است. تهران به عنوان پایتخت ایران و از بین مناطق مختلف شهر، منطقه 8 شهرداری که یکی از پرتراکم ترین مناطق است، به عنوان مطالعه موردی، مطالعه و برسی شد. بر اساس این مطالعات با تنظیم پرسشنامه ای ده محل تحت مکان های اولیه پیشنهاد و پنج شاخص مهم مطلوبیت هزینه، سهولت برپایی، مطلوبیت دسترسی، مطلوبیت کیفی برای استقرار افراد، مطلوبیت خدمات رسانی و کاهش اثرات سوء سانحه نیز با بکارگیری روش تصمیم گیی های چند معیاره به طور خاص روش topsis ترکیب و در نهایت گزینه های برتر به ترتیب ذیل مشخص شدند. نتایج تحقیق بیانگر آن است که گزینه a1(پارک جدیدالاحداث گلبرگ) با امتیاز 79/0 رتبه اول و گزینه a3 (مجموعه فدک و زمین فوتبال واقع در آن) با امتیاز 78/0 رتبه دوم و گزینه a6 (پارک یاسمن) با امتیاز 71/0 رتبه سوم را به خود اختصاص داده است که به عنوان بهترین اماکن در منطقه مشخص گردیدند.