با توجه به اجرایی شدن اصل 44 قانون اساسی و ابلاغ سیاست های کلی آن، خصوصی سازی شرکت های دولتی به یکی از مهمترین پدیده های سالیان اخیر در اقتصاد ایران تبدیل شده است. شرکت های واگذار شده به بخش خصوصی باید بتوانند بدون حمایت های دولت به حیات خود در شرایط رقابتی ادامه دهند. از طرف دیگر عدم توجه به استراتژی های کلان در سطح سازمان ها باعث از دست دادن فرصت های محیطی و تشدید نقاط ضعف داخلی می گردد. از این رو این موضوع که آیا استراتژی های سازمان تحت تاثیر پدیده خصوصی سازی قرار می گیرد یا نه، به عنوان مبحث اصلی این تحقیق مورد توجه قرار گرفته است. در این راستا شرکت تولید تجهیزات سنگین (هپکو) که در سال 1385 و به روش مزایده در بورس به بخش خصوصی واگذار گردید، به عنوان مورد مطالعه تحقیق انتخاب شد. در ادامه با استفاده از ماتریس ارزیابی موقعیت و اقدام استراتژیک، و نیز انواع استراتژی های مطرح در سطح کلان و استراتژی های کلان تکنولوژی، موقعیت و استراتژی های شرکت هپکو در سه دوره زمانی مختلف (قبل از خصوصی سازی، دوران خصوصی سازی و پس از خصوصی سازی)، مورد مقایسه و تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان داد که شرکت هپکو تا پیش از سال 1385 در موقعیت تهاجمی قرار داشته است و پس از خصوصی سازی در وضعیت رقابتی قرار گرفته است. همچنین بررسی استراتژی های کلان سازمان نشان داد که شرکت پس از خصوصی سازی به طور گسترده ای به استراتژی های تهاجمی و تنوع گرایی روی آورده است. لازم به ذکر است از آنجا که تاکنون استراتژ ی های تکنولوژی مورد توجه شرکت هپکو قرار نگرفته است، تغییر چندانی نیز در ماهیت تصمیمات کلان تکنولوژیکی آن ها مشاهده نشده است.