هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی رابطه اضطراب مرگ و نقش واسطه ای خودتعیینی با فرسودگی شغلی بوده است. جامعه این پژوهش کلی? پرسنل مراکز فوریت های پزشکی شاغل در شهر تهران را در بر گرفته است که شامل 536 نفر می شدند. نمونه پژوهش 213 نفر بودند که به صورت تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزارهای به کار رفته در این بررسی، مقیاس انگیزش درونی دسی و رایان (imi)، پرسشنامه فرسودگی شغلی مسلش (mbi) و مقیاس اضطراب مرگ تمپلر بودند.بین اضطراب مرگ و فرسودگی شغلی و همچنین بین فرسودگی شغلی و خودتعیینی ارتباط معناداری وجود دارد. مدل پیشنهادی در این پژوهش از برازش لازم برخوردار است و این نشان دهنده تأثیر نسبی خودتعیینی در ارتباط فرسودگی شغلی با اضطراب مرگ است.