یکی از اثرات منفی سیستم تعلیق خودرو بر سیستم فرمان و سیستم ترمز، پدیده غلت فرمان است که هنگام حرکت در مسیر ناهموار و یا هنگام مانور دور زدن رخ می¬دهد و موجب خروج خودرو از مسیر اصلی و تکان شدید به اتاق و سرنشین و ... می¬گردد، لذا ضرورت دارد عوامل دخیل بر این پدیده شناسایی شده و ملاحظاتی جهت کنترل و تسلط بر آن صورت گیرد. این پدیده به ازای بعضی موارد هندسه¬ تعلیق تشدید شده و نیز سهم انحراف طول واقعی بعضی از عضو¬های سیستم تعلیق نسبت به اندازه¬¬ی اسمی آن، در وقوع این پدیده بیش از انحراف طول سایر عضو¬ها است. که با روشن شدن این موضوع می¬بایست برای آن عضو¬های حساس¬ تلرانس¬های دقیق¬تر تعیین کرد تا طول واقعی آن قطعه رضایت بخش شود. در این تحقیق به ازای یک مختصات پیش فرض، یک هندسه بهینه جستجو شده و میزان تاثیر انحراف طول عضوهای مهم آن هندسه تعلیق نسبت به اندازه¬ی بهینه، در وقوع پدیده¬ی غلت فرمان با هم مقایسه شده است، لذا نخست سیستم تعلیق مک¬فرسون برای بررسی انتخاب شده و روابط مربوط به سینماتیک پدیده غلت فرمان به صورت جامع و کامل بیان شده و سپس با استفاده از یک نمونه از داده¬¬¬ها، روابط سینماتیکی عدد¬گذاری شده و مقدار غلت فرمان برای یک موقعیت خاص، و در ادامه نمودار مقادیر آن برای یک بازه¬ی تغییرات جابجایی عمودی سیستم تعلیق ترسیم شده است. در ادامه ابعاد سیستم تعلیق مک فرسون بهینه شده، و مناسب¬ترین طول و ابعادی که در آن مقدار غلت فرمان کمینه است، جستجو شده است که در نتیجه مختصات جدیدی برای نقاط سیستم تعلیق بدست آمده و غلت فرمان بیشینه به مقدار خیره کننده¬ای کاهش یافته است. در فرایند حساسیت مشخص شد که برای هندسه تعلیق بهینه شده در این پژوهش، غلت فرمان بیش از همه به تغییر طول محور اصلی تعلیق و عضو تلسکوپی، و کمتر از همه به تغییر طول بازوی فرمان حساس است. در ادامه حساسیت پدیده غلت فرمان نسبت به تکیه گاه فرمان بهینه شده و طول ایده¬ال آن بدست آمده است که به ازای آن طول، حساسیت نسبت به تغییرات عضو تلسکوپی به مقدار چشمگیری کاهش می¬یابد.