چکیده: به¬منظور بررسی روابط علی و معلولی بین صفات مختلف و عملکرد دانه تحت شرایط دیم، آزمایشی در سال زراعی 91-1390 در قالب طرح لاتیس مربع با دو تکرار در مزررعه تحقیقاتی دانشگاه زنجان صورت گرفت. تعداد تیمارها 100عدد شامل 96 لاین به همراه چهار رقم شاهد سرداری، آذر2، اوحدی و unknown بود. صفات مورد ارزیابی شامل صفات زراعی، صفات فنولوژیک و صفات مرتبط با منبع بود. در تجزیه واریانس صفات مذکور، اختلاف معنی¬دار بین صفات مشاهده شد که نشان دهنده وجود تنوع ژنتیکی بین لاین¬های تحت آزمایش از نظر صفات مورد مطالعه بود. با توجه به انجام نتایج رگرسیون گام به گام و تجزیه علیت، برای افزایش عملکرد دانه گندم در شرایط دیم منطقه، گزینش برای تعداد دانه در سنبله، وزن هزاردانه، بیوماس تک بوته، تعداد پنجه موثر، مساحت زیر روزنه های زیر برگ، محتوای نسبی آب برگ و هدایت روزنه ای بیشتر در مقابل گلدهی زودتر و تراکم روزنه ای زیر برگ کمتر توصیه می شود.