استان کرمان یکی از فقیر ترین استان های ایران از نظر منابع آبی محسوب می گردد. لذا در این تحقیق اهمیت بخش آب، از دو منظر اقتصادی و اجتماعی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. به عبارت دیگر مطالعه حاضر اثرات کمی و کیفی کاهش منابع آب بررسی می کند. از تکنیک داده – ستانده و برنامه ریزی ریاضی برای تجزیه و تحلیل داده های کمی و از روش آزمون انتخاب برای تجزیه و تحلیل داده های کیفی استفاده شد. نتایج نشان داد که از آب در استان به صورت بهینه استفاده نمی شود. و بخش آب از نظر قابلیت اشتغال زایی (اشتغال مستقیم) نسبت به دیگر بخش های استان، در جایگاه پایینی قرار دارد. هدف اصلی این مطالعه، بررسی تاثیر کاهش منابع آب بر سایر بخش ها می باشد. که با توجه به نتایج به دست آمده کاهش منابع آب باعث کاهش تولید تمامی فعالیت های استان می شود و بیش ترین کاهش در بخش زراعت و باغداری می باشد.