نام پژوهشگر: پوریا بگدلی

سنتز کوپلیمر وینیل استات/ وینیل بنزوات به روش پلیمر شدن انتقال ید معکوس
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه تربیت مدرس - دانشکده مهندسی شیمی 1393
  پوریا بگدلی   محمود همتی

پلیمر شدن رادیکالی انتقال ید از موفق ترین روش های پلیمر شدن رادیکالی کنترل شده برای پلیمر شدن گستره¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬ی وسیعی از مونومرها است که اخیراً مورد توجه محققین قرار گرفته است. به تازگی نیز پلیمر شدن رادیکالی انتقال ید معکوس که بر پایه واکنش مستقیم رادیکال¬ها با مولکول ید استوار است و عامل انتقال به زنجیر هم¬تراز در محل واکنش تولید می شود مورد توجه قرار گرفته است. در این تحقیق، هموپلیمر شدن و کوپلیمر شدن رادیکالی انتقال ید معکوس وینیل استات و وینیل بنزوات در حضور ید به عنوان مولد عامل انتقال و 2 و?2-آزو بیس(ایزوبوتیرو نیتریل) به عنوان آغازگر در دمای ?c 70 با موفقیت انجام شد. مشخصه های ساختار و ریزساختار پلیمرهای سنتز شده با طیف سنجی مادون قرمز تبدیل فوریه، طیف تشدید مغناطیسی هسته¬ای و کروماتوگرافی ژل تراوایی بررسی شد. هموپلیمر شدن رادیکالی انتقال ید معکوس وینیل استات و وینیل بنزوات در تبدیل مولی به ترتیب 76 و 57 درصد به وزن مولکولی متوسط عددی به ترتیب 8266 و 9814 گرم بر مول با توزیع وزن مولکولی به ترتیب 55/1 و 49/1 منجر شد. از طرف دیگر، هموپلیمر شدن رادیکال آزاد وینیل بنزوات در تبدیل 79 درصد، وزن مولکولی متوسط عددی 45742 گرم بر مول با توزیع وزن مولکولی 79/1 را نشان داد. نتایج نشان داد که هموپلیمر شدن و کوپلیمر شدن رادیکالی انتقال ید معکوس وینیل استات و وینیل بنزوات به صورت کنترل شده (با وزن مولکولی از پیش تعیین شده و توزیع وزن مولکولی نسبتاً باریک اغلب زیر 88/1) پیش می¬رود. اثر کسر مولی کومونومرها در خوراک اولیه بر تبدیل واکنش، ترکیب و ساختار کوپلیمر، وزن مولکولی و توزیع وزن مولکولی بررسی شد. طیف تشدید مغناطیسی هسته¬ای پروتون، ناپایداری و تخریب گروه انتهایی زنجیر پلیمر به گروه¬های آلدهیدی را نشان داد. نسبت واکنش¬پذیری کومونومرهای وینیل استات و وینیل بنزوات با روش کلن- تادوس پیشرفته محاسبه شد که به ترتیب مقادیر 1838/0±5248/0 و 4342/0±6182/1 بدست آمد. تغییرات نظری ترکیب مخلوط کومونومر، ترکیب تجمعی کوپلیمر، تبدیل جداگانه کومونومرها و میانگین عددی طول توالی لحظه ای کومونومرهای وارد شده در زنجیر کوپلیمر بر حسب تبدیل کلی مونومرها برای کسرهای مولی مختلف کومونومرها در خوراک اولیه مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که کوپلیمرهای وینیل استات و وینیل بنزوات از نوع کوپلیمر تصادفی خواهند بود.