چکیده امروزه علم نانو تکنولوژی در پزشکی بسیار مورد توجه قرار گرفته است. به همین دلیل طراحی و سنتز نانو ذرات توسط علم شیمی کاربرد بسیار وسیعی پیدا کرده است. از آنجا که یون های طلا و نقره معمولا ناسازگاری زیستی با سلول ها و بافت های زنده بدن دارند انتخاب یک کاهنده و بستر مناسب برای کاهش سمیت بیولوژیکی یک چالش بزرگ محسوب می شود. در این رساله نانو ذرات طلا و نقره بر روی پلیمرهای طبیعی اصلاح شده قرار گرفتند. پلیمرهای مورد استفاده عبارتند از: سلولز، نشاسته، آگار و ابریشم. در بخش اول، پلیمرهای طبیعی طی 3 مرحله زیر تیول دار شدند. ابتدا، پلیمرهای طبیعی در حضور تیونیل کلراید کلردار شدند؛ در مراحل بعدی با یک محلول اشباع سدیم یدید- استون، به مشتقات ید دار تبدیل شدند. در نهایت، پلیمرهای یددار، در حضور 1،2 اتان دی تیول در پیریدین تیول دار شده و به پلیمرهای اصلاح شده مورد نظر تبدیل شدند. این پلیمرها با نانو ذرات نقره یا طلا به ترتیب با استفاده از نیترات نقره و هیدروژن تتراکلروآئورات(haucl4) در حضور سدیم بور هیدرید به عنوان عامل کاهنده آغشته شدند. با افزایش اندازه نانو ذرات نقره و طلا، طول موج ماکزیمم در طبف uv-vis نیز افزایش می یابد و به نوع پلیمر مورد استفاده بستگی دارد. به طوریکه اندازه نانو ذرات طلا و نقره در نشاسته بیشتر از آگار و در آگار بیشتر از ابریشم می باشد. البته سلولز به عنوان یک استثنا محسوب می شود که در رابطه با نانو ذرات طلا کمترین اندازه و با نانو ذرات نقره بیشترین اندازه را دارد.