پارچه از کهن ترین و پیشرفته ترین صنایع و هنرها در فرهنگ و تمدن ایران است. شناسایی عناصر زیبایی پارچه های تیموری و صفوی موضوع مورد مطالعه در این تحقیق است. ابزار گردآوری اطلاعات از طریق روش اسنادی( کتابخانه ای) ومنابع مکتوب می باشد و روش تحقیق دارای پژوهشی توصیفی – تاریخی وتحلیلی می باشد. هدف پژوهش حاضر بررسی زیبایی بصری نقوش وتبیین تغییرات ساختار تصویری، رنگ وترکیب منسوجات عصر تیموری و صفوی است که نشانگر هویت مردم آن جامعه و از عوامل مانایی و استمرار و دوام آن می باشد. بر همین اساس ابتدا موقعیت سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی و جایگاه منسوجات در این دو عصر عنوان و بعد مفاهیمی از زیبایی شناسی ارائه شده است و سپس به تحلیل عناصر زیبایی شناسی چون نقش ، رنگ و ترکیب بندی پارچه ها در قالب انسانی،جانوری،گیاهی، خط نوشته ها و هندسی پرداخته شد. نتایج نشانگر آن است که پارچه در عصر تیموریان گام بزرگی در راه دستیابی به زیبایی نقش های تزیینی، دقت، ظرافت و نزدیکی به طبیعت برداشت و از حیث ترکیب گسترده تر شد و زمینه را برای اوج زیبایی پارچه های صفوی مساعد نمودکه به پیچیده تر شدن نقوش، ترکیب بندی ها ،غنای رنگ و بازگشت به هویت اصیل ایرانی در پیوند با نقشمایه های اسلامی انجامید.