هدف این پژوهش بررسی رابطه بین سبک های دلبستگی با تفکر قطعی نگر و باورهای غیرمنطقی در دانشجویان است. جامعه تحقیق حاضر شامل کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز در سال تحصیلی 91-1390 بود که تعداد 200 نفر از دانشجویان به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب و در پژوهش شرکت داده شدند. برای تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش های رگرسیون چند متغیری و ضریب همبستگی پیرسون به آزمون فرضیه های تحقیق پرداخته شد. نتایج نشان داد که تفکر قطعی نگر از طریق سبک دلبستگی اجتنابی قابل پیش بینی است. نتایج تحقیق دلالت بر این دارد که در سلامت روان قطعی نگری عامل مهمی است و توصیه می شود با اصلاح آن بتوان سازگاری روانی را در افراد افزایش داد.