اصلی ترین وظیفه شبکه های توزیع آب، تحویل آب با فشار کافی به مصرف کننده تحت همه شرایط کاری می باشد. به دلیل اینکه شبکه های توزیع در معرض حوادث قرار دارند، باید آمادگی آن ها تحت شرایط غیر نرمال یا بحرانی سنجیده شود. این سنجش به وسیله شاخص قابلیت اطمینان انجام می گیرد. در اینجا از روش نسبت جریان خروجی قابل دسترس به کل تقاضا جهت ارزیابی قابلیت اطمینان استفاده می شود. جهت تحلیل هیدرولیکی شبکه، از روش تحلیل مبتنی بر فشار استفاده می شود. شکست شبکه توزیع بر اساس خرابی مکانیکی (عدم وجود لوله) است. با استفاده از داده های بخشی از شبکه توزیع آب شهر کرمان، قابلیت اطمینان شبکه در دو حالت محاسبه شد. حالت اول: ضریب تقاضا متفاوت در روز و حالت دوم: میانگین ضریب تقاضا در روز. نتایج نشان داد که حالت دوم محاسبات کمتر و دقت خوبی دارد. در قابلیت اطمینان نهایی، جذر میانگین مربعات خطا (rmse) برای دو حالت کمتر از سه درصد بود.