پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش واسطه ای تاب آوری در رابطه ی سبک های والدگری و رضایت از زندگی انجام گرفت. جامعه ی آماری این پژوهش کلیه دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت بودند و گروه نمونه شامل 331 نفر از دانشجویان کارشناسی (130 دختر و 201 پسر) بود که به شیوه ی نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب شدند؛ سپس پرسشنامه سبک های والدگری (استاینبرگ، 2005)، مقیاس تاب آوری (کانر و دیویدسون، 2003) و مقیاس رضایت از زندگی (داینر و همکاران، 1985) را تکمیل کردند. پایایی و روایی ابزارهای پژوهش به ترتیب با استفاده از روش آلفای کرونباخ و روش تحلیل عاملی مورد بررسی قرار گرفت و ابزارهای مذکور از پایایی و روایی مطلوبی برخوردار بودند. نتایج تحلیل ها با استفاده از مراحل رگرسیون چندگانه به شیوه ی بارون و کنی نشان داد که تاب آوری نقش واسطه ای در رابطه ی سبک های والدگری و رضایت از زندگی ایفا می کند که این واسطه گری از طریق سبک والدگری پذیرش درگیری صورت گرفت.