مسائل زیست محیطی را بعنوان یکی از تهدید های عمده برای بشر در قرن بیست و یکم شناخته شده اند. مسائلی مانند تغییر ات آب و هوایی و آلودگی زیست محیطی به موضوعی متداول در عرصه عمومی تبدیل شده اند که بر روی سلامت انسان تأثیرمیگذارند. کشور ایران نیز با چالش های زیست محیطی گوناگونی مواجه شده است. رودخانه ی زرجوب که از وسط کلان شهر رشت می گذرد یکی از آلوده ترین رودخانه های جهان است که روزانه 140هزار مترمکعب فاضلاب خانگی، 10هزار متر مکعب فاضل آب صنعتی و 423 متر مکعب فاضلاب بیمارستانی در آن ریخته می شود. هدف اصلی این پژوهش بررسی رابطه بین سبک زندگی و رفتار های زیست محیطی ساکنان شهر رشت می باشد. در کنار این هدف این پژوهش به بررسی میزان آگاهی زیست محیطی ساکنان اطراف رودخانه زرجوب رشت(شهر رشت) و همچنین میزان رفتار های مسئولانه ساکنان شهر رشت در قبال محیط زیست می پردازد. روش مورد استفاده در این پژوهش کمی می باشد که از طریق پرسشنامه به جمع آوری اطلاعات پرداخته است. جامعه آماری این پژوهش افراد بالای 16 سال ساکن شهر رشت می باشند که از طریق نمونه گیری خوشه ای تطبیقی 400 نفر از میان خوشه های مختلف بصورت تصادفی انتخاب شده است. یافته های این پژوهش نشان می دهد که بین سبک زندگی و رفتارهای زیست محیطی رابطه ی معنا داری وجود ندارد. همچنین میزان آگاهی زیست محیطی و رفتارهای مسئولانه در برخورد با محیط زیست در سطح پایینی قرار دارد. با آنکه مسائل زیست محیطی در غرب نزدیک به چهار دهه هست که موضوع گفتمان عمومی می باشند اما بنظر می رسد در ایران هنوز به محیط زیست به عنوان یک مسئله ی اجتماعی نگریسته نمی شود و بحثی است که هنوز وارد عرصه عمومی نشده است و محدود به نخبگان جامعه می باشد.

خانواده غالباً به عنوان پناهگاه امنیت و خوشبختی تصور می¬شود اما خشونت خانگی بخشی از تجربه بسیاری از اعضای خانواده از جمله زنان ایرانی است. در حال حاضر خشونت جزو مسائل اجتماعی حاد بشمار می¬رود که در تمام مناطق جغرافیایی و در میان تمام گروههای دینی، نژادی و در تمام سطوح تحصیلی، شغلی، اقتصادی و اجتماعی مشاهده می شود. پژوهش حاضر به بررسی تفاوت در خشونت علیه زنان در میان دو دسته از افرادی که تجربه حضور در میدان دانشگاهی را داشته و یا نداشته اند و همچنین نقش عوامل اجتماعی از قبیل انواع سرمایه و تجارب جامعه پذیری جنسیتی مردان در بروز خشونت های خانگی علیه زنان پرداخته است. نمونه تحقیق حاضر با حجم 393 نفر بر اساس روش نمونه گیری خوشه ای و سهمیه اجرا گردید که در برگیرنده 208 نفر از مردان متأهل و 185 نفر از زنان متأهل بالای 10 سال بوده اند. چارچوب تلفیقی پژوهش حاضر ترکیبی از نظریه سرمایه بوردیو و نظریه جامعه پذیری جنسیتی بوده است. نتایج این پژوهش نشان داد که بین انواع سرمایه در اختیار آزمودنی ها و خشونت خانگی علیه زنان رابطه معنادار وجود دارد. به نوعی که آن دسته از پاسخگویانی که از سرمایه اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی بالاتری برخوردار هستند، از پایین ترین میزان خشونت خانگی علیه همسرانشان برخوردار بوده اند و بالعکس. همچنین تجارب جامعه پذیری جنسیتی رفتارهای خشونت آمیز در مردان نیز نشان می دهد که ارتباط معناداری بین تجارب جامعه پذیری رفتارهای خشونت آمیز در محیط خانواده و ارتکاب به خشونت خانگی علیه همسران وجود دارد.بجز خشونت جنسی