تخریب زیستی به کمک میکروارگانیسمها روشی کار آمد. اقتصادی و حافظ محیط زیست برای پاکسازی مناطق آلوده نفتی است. لجن نفتی از جمله پسماندهای خطرناک بوده و منبع اصلی بسیاری از آلاینده های خاک و آبهای زیر زمینی و هوا است. این پژوهش با هدف جداسازی باکتری های قادر به تخریب ترکیبات هیدروکربنهای موجود در لجن نفتی انجام گرفته و در آن 17 سویه باکتری تجزیه کننده نفت از نمونه های لجن و خاکهای تهیه شده از پالایشگاه و پمپ بنزینهای تهران جدا شده است. همچنین برای جداسازی باکتری های مورد نظر از سیستم غربالگری مداوم (continuous screening) نیز استفاده شده که اساس این روش تفاوت سرعت ویژه رشد باکتریها و شسته شدن آنها از بیوراکتور است. غربالگری ثانویه باکتریها و تأیید توانایی تجزیه نفت خام توسط سویه ها در محیط دارای نفت خام و معرف 2و6 - دی کلروفنل ایندوفنل (dcpip) انجام شده است. بر اساس نتایج به دست آمده 2 سویه برتر a11 و b2(باکتریهای گرم مثبت میله ای) که حاصل از روش متداول کشت یکباره بودند قادر به بی رنگ کردن معرف dcpip در مدت زمان 5 روز و c1 (باکتری گرم منفی کوکسی) حاصل از کشت مداوم در مدت 16 ساعت قادر به بی رنگ کردن معرف فوق بود. به منظور تأیید نتایج حاصل از تست dcpip از روش استاندارد برای شمارش باکتری های زنده در سیستم کشت مداوم استفاده کردیم که نتایج حاصل از این قسمت تاییدی بر نتایج قسمت قبل بود علاوه بر این مرحله با رسم منحنی رشد هر 3 سویه برتر باکتری c1 باmax=0/0291 (hr/1) به عنوان مقاوم ترین گونه باکتریایی انتخاب گردید. همچنین بهینه سازی سیستم به صورت تک فاکتوری و با غلظت های متفاوت عصاره مخمر انجام گردید. که باکتری مذکور ظرف یک ماه انکوباسیون در دمای 30 درجه سانتی گراد و دور همزن 220rpmو با غلظت 2 گرم بر لیتر از عصااره مخمر موفق به حذف کامل نفت از سیستم گردید در ضمن آنالیزهای این قسمت با استفاده از روش اسپکتوفوتومتری و د طول موج 400nm انجام گردید باکتری مقاوم در دست شناسایی می باشد.