امروزه منسوجات بی بافت بخش عظیمی از تولیدات نساجی را به خود اختصاص داده است. از جمله کاربردهای منسوجات بی بافت، استفاده از آن به عنوان عایق گرمایی می باشد. همچنین کاربرد لایی بی بافت در لحاف های روانداز و سایر کالاهایی که جهت پوشش خواب استفاده می شود. بررسی این کالای نساجی را از لحاظ خواص گرمایی ضروری می سازد. در این تحقیق ابتدا کاربرد منسوجات بی بافت، انواع آن و روش های تولید آن بیان شده است. سپس گرما، موارد لازم جهت تعریف خواص گرمایی، مقاومت گرمایی و انواع روش های اندازه گیری آن توضیح داده شده است. الیاف پلی استر، پلی ایتر توخالی و پلی پروپلین در ظرافت و طولهای مختلف فراهم گردید و لایی بی بافت به صورت بلشچه ماشین کاردینگ تولید کردید. در مجموع 23 نمونه بلشچه با تنوع الیاف، تنوع در مخلوط الیاف و همچنین تنوع در وزن خطی یلشچه تهیه گردید. جهت تعیین خواص گرمایی نمونه ها یک دستگاه آزمایشگاهی طراحی و ساخته شد. آزمایشات جانبی دیگری برای تعیین خواص فیزیکی چون جرم و ضخامت انجام گردید. در نهایت تاثیر پارامترهای مربوط به نوع الیاف و خواص فیزیکی نمونه ها بر مقاومت گرمایی آن ها با استفاده از دستگاه طراحی شده مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان می دهد که مقاومت گرمایی با افزایش طول و ظرافت الیاف مصرفی افزایش می یابد. همچنین کاربرد الیاف پلی استر توخالی در مخلوط پلی استر تا 65% مقاومت گرمایی را افزایش می دهد. نتایج آزمایشات همچنین نشان می دهد که با افزایش وزن خطی منسوج نمودار مقاومت گرمایی ابتدا روند صعودی و سپس نزولی دارد. در مورد نمونه های تولیدی در این تحقیق ماکزیمم مقاومت گرمایی به نمونه های با وزن خطی gr/m 450 تعلق داشت.